AVRUPA PARLAMENTOSU VE KONSEYİ DÜZENLEMESİ (AB) 604/2013

26 Haziran 2013

Üye ülkelerden birinde üçüncü bir ülke vatandaşı veya vatansız kişi tarafından yapılan uluslararası koruma başvurusunun incelenmesinden sorumlu Üye Devleti belirlemek için gerekli kriterleri ve mekanizmaları oluşturmak (yeniden yapılanma)

AVRUPA PARLAMENTİSİ VE AVRUPA BİRLİĞİ KONSEYİ

Avrupa Birliği’nin İşleyişine İlişkin Antlaşma ve özellikle Madde 78 (2) (e) ‘yi dikkate alarak, Avrupa Komisyonunun önerisini dikkate alarak,

Avrupa Ekonomik ve Sosyal Komitesi’nin görüşünü dikkate alarak (1), Bölgeler Komitesi’nin görüşünü dikkate alarak (2),

Olağan yasama usulüne uygun olarak hareket etmek (3), Buna karşılık:

1. Konsey yönetmeliğinde (EC) 343/2003 No ‘lu, 18 Şubat 2003 tarihli tüzükte bazı maddi değişiklikler yapılmasına; üye devletlerin bir iltica başvurusunu incelemekten

sorumluluğunun belirlenmesi için kriterleri ve mekanizmaları kurarak bir üçüncü ülkelerin de çıkarları gözetilerek bu Yönetmeliğin yeniden düzenlenmesine.

2. Avrupa ortak sığınma sistemi (CEAS) de dahil olmak üzere, AB ülkelerinde sığınma ve koruma aramaya mecbur bırakılmış olan ilticacılar için ortak bir Sığınma politikası, ortak bir özgürlük, güvenlik ve adalet alanı oluşturulmasına.
3. Avrupa Konseyi, 15 ve 16 Ekim 1999 tarihlerinde Tampere’de yapılan özel toplantıda, 28 Temmuz 1951 tarihli Mülteci Statüsüne İlişkin Cenevre Sözleşmesinin eksiksiz ve kapsamlı bir şekilde uygulanmasına dayanan CEAS’in kurulmasına yönelik çalışmalara katılmayı kabul etti. 31 Ocak 1967 New York Protokolü (‘Cenevre Sözleşmesi’), dolayısıyla kimsenin zulme uğradığı yere geri gönderilmeme ilkesinin sürdürülmesinin sağlanması taahhüt eder. Bu bağlamda ve bu Tüzükte belirtilen sorumluluk kriterleri olmaksızın etkilenen üye Devletler,

geri göndermeme ilkesine saygı duyarak üçüncü ülke vatandaşları için güvenli ülkeler olmayı kabul ederler.

4. Tampere’nin çıkardığı sonuçlar ile CEAS’ta bulunan, bir sığınma başvurusunun

incelenmesinden sorumlu üye Devletin kısa vadede açık ve uygulanabilir bir yöntem içermesi gerektiğini de belirtmiştir.

5. Böyle bir yöntem hem Üye Devletler hem de ilgili kişiler için objektif, adil kriterlere dayanmalıdır. Özellikle, sorumlu olan Üye Devletin hızlı bir şekilde tespit edilmesini

sağlayarak, uluslararası koruma sağlama usullerine etkili bir şekilde erişilmesini ve uluslararası koruma başvurularının hızlı bir şekilde işleme konusundaki hedefinden taviz vermemesini garanti altına almalıdır.

6. Uzun vadede, Birleşmiş Milletler genelinde geçerli olan ortak bir prosedür ve tek tıp statüye, yani uluslararası koruma sağlananlar için öncülük etmesi gereken bir CEAS

oluşturulmasının ilk aşaması artık tamamlanmıştır. 4 Kasım 2004 Avrupa Konseyi, 2005-2010 döneminde özgürlük, güvenlik ve adalet alanlarında uygulanacak hedefleri belirleyen Lahey Programını kabul etti. Bu bağlamda, Lahey Programı Avrupa Komisyonunu birinci aşamalı

yasal belgelerin değerlendirilmesine son vermeye ve Avrupa Parlamentosu ve Konsey’ini ikinci aşamadaki belgeleri ve önlemleri 2010’dan önce kabul etmeye davet etmiştir.

7. Stockholm Programı’nda, Avrupa Konseyi, 2012’ye kadar uluslararası koruma sağlananlar için Avrupa Birliği’nin İşleyişi Antlaşmasının (TFEU) 78. maddesine uygun olarak ortak bir koruma ve dayanışma alanı oluşturma hedefine olan bağlılığını yinelemiştir. Dahası, Dublin sisteminin

CEAS’in oluşturulmasında bir köşe taşı olduğunu vurgulamıştır çünkü uluslararası koruma başvurularının incelenmesinde Üye Devletler sorumluluk taşmaktadır.

8. Avrupa Parlamentosu ve Konseyi (1) 439/2010 Sayılı Tüzük (1) ile kurulan Avrupa Sığınma Destek Ofisi (EASO) Üye Ülkelerin ilgili hizmetlerine yeterli desteği sağlamak ve bu

Yönetmeliği uygulamak ile sorumludur. Özellikle EASO, belirli baskı altında bulunan ve Üye Devletlerin uluslararası koruma (Başvuru Sahipleri) için yeterli standartlardan

yararlanamayacakları durumlarda, kabul ve koruma ile ilgili olarak, sığınma destek ekipleriyle Sığınma Müdahale Havuzu gibi dayanışma önlemlerini sağlamalıdır.

9. Birinci aşama araçların uygulanmasına dair üstlenilen değerlendirmeler ve tecrübelerin ışığında Dublin sisteminin etkililiği ve bu sistem altında başvuranlara verilen koruma

prosedürlerinde gerekli iyileştirmeleri yaparken, 343/2003 Sayılı Tüzüğün altında yatan ilkeleri doğrulamak uygun olacaktır. İyi işleyen bir Dublin sistemi CEAS için gerekli olduğunu göz önüne alındığında, onun ilkeleri ve işleyişi CEAS ve Birlik dayanışma araçlarının ortak bileşenleri olarak inşa edilmiştir. Dublin sisteminin hukuki, ekonomik ve sosyal etkilerini kapsayan kanıta dayalı bir inceleme yapılması ve bunun temel haklar üzerindeki etkileri de göz önünde bulundurularak kapsamlı bir “uygunluk kontrolü” yapılması öngörülmüştür.

10. Uluslararası korumanın tüm başvuru sahipleri ve yararlanıcıları için mevcut Avrupa Birliğinin sığınma müktesebatı dahilinde eşit muamele uygulanmasını sağlamak amacıyla özellikle Avrupa Parlamentosu ve Konsey’in 13 Aralık 2011 tarihli ve 2011/95 / AB sayılı Konsey Yönergesi ile üçüncü kişilerin veya vatansız kişilerin, uluslararası koruma yararlanıcıları olarak yeterlilik standartları konusunda eşit muamele görmeleri,

mültecilere uygun bir statü verilmesi veya uygun kişilere yardımcı koruma statüsü verilmesi bu yönetmeliğin kapsamı dahilindedir.

11. Avrupa Parlamentosu ve Konsey’in Uluslararası koruma başvurularının kabulü ya da reddi için standartlar belirleyen 2013/33 / AB (3) sayılı Direktif, bu Tüzük kapsamında düzenlenen sorumlu Üye Devletin belirlenmesine ilişkin bu Direktifin uygulanmasındaki sınırlamalara tabi olarak, önyargisiz olarak uygulanmalıdır.
12. Avrupa Parlamentosu ve Konsey’in 26 Haziran 2013 tarihli ve 2013/32 / AB sayılı direktifi, uluslararası koruma sağlama ve çekme ile ilgili ortak usuller hakkında bu Tüzük kapsamında düzenlenen prosedürel güvenlik önlemlerine ilişkin hükümleri dikkate alarak ve sınırlamalara tabi olmak kaydıyla önyargısız uygulamalıdır.
13. 1989 tarihli Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesine ve Avrupa Birliği Temel Haklar Bildirgesi’ne uygun olarak, bu Tüzüğü uygularken çocuğun yüksek menfaatleri Üye Devletlerin öncelikli düşünceleri olmalıdır. Çocuğun en iyi çıkarlarını değerlendirirken, Üye Devletler,

özellikle, çocuğun refah ve sosyal gelişimini, güvenlik hususlarını ve çocuğun yaşı ve

olgunluğuna uygun olma durumunu göz önünde bulundurmalıdır. Buna ek olarak, refakatsiz reşit olmayan şahıslar için özel prosedürel garantiler, bunların hassasiyetleri nedeniyle belirtilmelidir.

14. Avrupa İnsan Haklarının ve Temel Özgürlüklerin Korunması Sözleşmesi ve Avrupa Birliğinin Temel Haklar Şartı uyarınca, bu Yönetmeliği uygularken Üye Ülkelerin

birincil derecede aile hayatına saygı göstermeleri gerekir.

15. Uluslararası korunma için başvuru yapan aile bireylerinin tek bir üye devlet tarafından birleşiminin sağlanması, başvuruların kapsamlı bir şekilde incelenmesini, onlarla ilgili alınan kararların tutarlı olmasını ve ailenin üyelerinin ayrılmamasını sağlamayı mümkün kılar.
16. Aile birliği ilkesine ve çocuğun yüksek menfaatlerine tam saygı gösterilmesini sağlamak için, başvuran ile çocuğunun, kardeşinin veya ebeveynin başvuranın hamilelik veya doğum sebebiyle bağımlılık ilişkisinin olması durumunda ya da sağlık ya da yaşlılık nedeniyle bağlayıcı bir sorumluluk ve bağımlılık olması durumu nedenler aile birleşimi için bağlayıcı kriterler kabul edilmesi gerekir. Başvuran, refakatsiz küçükse, kendisine bakabilecek bir

başka Üye Devletin topraklarında bir aile üyesi veya akrabasının bulunması da bir bağlayıcı sorumluluk kriteridir.

17. Herhangi bir Üye Devlet, kendisine veya başka bir Üye Devletle yapılan uluslararası koruma için başvuranin aile üyeleri, akrabalarını bir araya getirme noktasında özellikle insani

nedenlerden dolayı, başvuruyu inceleme yetkisi kendisinde olmasa bile sorumluluk kriterlerinden taviz vermemelidir.

18. Uluslararası koruma başvurusunun incelenmesinden hangi Üye Devletin sorumlu

olduğunun belirlenmesini kolaylaştırmak için başvuranla mülakat, karşılıklı görüşme organize edilmelidir. Sorumlu olan Üye Devletin belirlenmesine yönelik prosedürü kolaylaştırmak için yapılan görüşme sırasında üye Devletlerde aile üyelerinin, akrabalarının bulunduğunun tespiti halinde Uluslararası koruma başvurusu yapan kişiye kısa bir süre içinde bu tüzüğün

uygulanması ihtimali hakkında bilgi verilmesi gerekir.

19. Söz konusu kişilerin haklarının etkili bir şekilde korunmasını sağlamak için, sorumlu Üye Devlete devir konusundaki kararlarla ilgili yasal güvenlik önlemleri ve etkili başvuru hakkı

sağlamak için özellikle Avrupa Birliği Insan Hakları Mahkemesi başkanlığının Artikel 47. Maddesi dikkate alınmalıdır. Uluslararası hukuka saygılı olmasını sağlamak için, alınan kararlara karşı etkili bir hukuk yoluna başvuru hakkı hem bu tüzüğün uygulanmasının hem de başvuranın devredildiği Üye Devletteki hukuki ve fiili durumun incelenmesini kapsamalıdır.

20. Başvuranların tutuklanması, bir kişinin sadece uluslararası koruma istediği için gözaltında tutulamayacagi temel ilkesine uygun olarak uygulanmalıdır. Gözaltı, mümkün olduğu kadar kısa süreyle ve zorunluluk ve orantılılık ilkelerine tabi olmalıdır. Özellikle, başvuranların tutuklanması Cenevre Sözleşmesinin 31. maddesine uygun olmalıdır. Tutulan bir kişiye ilişkin olarak bu Tüzük kapsamında öngörülen usuller, mümkün olan en kısa sürede öncelikli olarak uygulanmalıdır. Tutukluluk halinin yani sıra tutukluluk koşullarının, şartlarının güvence altına alınması noktasında ilgili üye devlet 2013/33 / AB sayılı Direktifi uygulamalıdır.
21. İltica sistemlerine çoğunlukla yapılan baskılardan kaynaklanan eksiklikler nedeniyle, bu Tüzük kapsamında yer alan sistemin sorunsuz çalışmasını tehlikeye atabilir, bu Tüzük

kapsamında yer alan sistemin düzgün bir şekilde çalışmasını tehlikeye sokabilir ve bu durum Birleşmiş Milletlerin sığınma müktesebatı ve Avrupa Birliği İnsan Hakları Sözleşmesi’nde belirtilen iltica başvurusu sahiplerinin haklarının ihlal edilmesine neden olabilir.

22. EASO’nun 439/2010 Sayılı Tüzük (AB) kapsamındaki yetkilerini kullanarak önemli bir rol oynadığı sığınma sistemlerinin bozulmasını veya çökmesini önlemek amacıyla sığınma krizleri erken uyarı sisteminin hazırlığı ve yönetimi için bir süreç oluşturulmalı; bu Yönetmelik çerçevesinde güçlü işbirliği sağlamak ve sığınma politikası bakımından Üye Devletler arasında karşılıklı güven oluşturmalıdır. Böyle bir süreç; birliğin, bu Yönetmelikle kurulan sistemin

sorunsuz çalışmasının sığınma için belirli baskılar ve/veya eksikliklerin bir sonucu olarak tehlikeye girdiğine dair bir endişe olduğunda, mümkün olan en kısa sürede Birliğin Bir veya

birden fazla Üye Devletin uyarılmasını sağlamalıdır. Böyle bir süreç, Birliğin önleyici tedbirleri erken bir aşamada tespit etmesini ve bu gibi durumlara uygun siyasi önlemi almasını

sağlayacaktır. Bu güveni artırmak suretiyle sığınma krizlerinin erken uyarısı, hazırlığı ve yönetimi süreci, etkilenen Üye Ülkelere ve özellikle başvuranlara yardımcı olmak için Üye Devletlere yönelik gerçek ve pratik somut önlemlerin iyileştirilmesini sağlayacaktır. Birlik eylemleri, TFEU’nun 80. Maddesi uyarınca, dayanışma ilkesini uygulamaya koymak için

gerekli olan uygun önlemleri içermeli ve işlemlerle buna eşlik etmelidir. Konsey tarafından 8 Mart 2012’de kabul edilen Üye Devletlere yönelik Gerçek ve Pratik Dayanışma için Ortak Bir Çerçeve hakkındaki sonuç bildirgesi karma göç hareketleri de dahil sığınma sistemlerine ilişkin belirli baskılarla karşı karşıya bulunan ülkeler için mevcut ve potansiyel yeni önlemlerin

alınmasında dikkate alınmalıdır.

23. Üye Devletler, özellikle bu Tüzüğün uygulanması çerçevesinde, sığınma ve kabul

sistemleri üzerinde belirli baskıları yönetme becerileri ile ilgili bilgi toplamak için EASO ile işbirliği yapmalıdır. EASO, 439/2010 Sayılı Tüzük (AB) uyarınca toplanan bilgileri düzenli olarak raporlamalıdır.

24. 1560/2003 (AT) sayılı Komisyon Tüzüğüne (1) uygun olarak, uluslararası koruma için bir başvuruyu incelemekle yükümlü olan Üye Devlete yapılan transferler istenilmesi halinde,

gözetim altında gönderme veya eskortla gerçekleştirilebilir. Üye Devletler başvuru sahibine yeterli bilgiyi sağlayarak gönüllü aktarmaya teşvik etmeli ve denetlenen veya refakat edilen transferlerin insani haklara ve insan onuruna saygı ile çocuğun yüksek menfaatlerine tam

uyumu sağlaması ile ilgili hukuki normları, özellikle de insani gerekçeleri de en üst düzeyde hesaba katarak transferi gerçekleştirmelidir.

25. İç sınırlar olmaksızın, kişilerin serbest dolaşımının TFEU’ya uygun olarak sağlanması ve dış sınırların yönetimine yönelik ortak çabalar da dahil olmak üzere, üçüncü ülke vatandaşlarının giriş ve konaklama koşullarına ilişkin Birlik politikalarının dayanışma ruhu ve sorumluluk kriterleri arasında bir denge kurması
26. Kişisel verilerin işlenmesine ve bu verilerin serbest dolaşımına ilişkin olarak 24 Ekim 1995 tarihli ve Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 95/46 / EC sayılı direktifi kişisel verilerin bu

Tüzük uyarınca Üye Devletler tarafından işlenmesi hususu için de geçerlidir.

27. Bir başvuru sahibinin sağlığına ilişkin hassas verilerin de dahil olduğu kişisel verilerin bir devirden önce teslim edilmesi, yetkili iltica makamlarının başvuru sahiplerine yeterli yardım sunmasını ve kendisine tanınan koruma ve hakların sürekliliğini sağlayacaktır. Bu durumda olan başvuru sahipleriyle ilgili verilerin 95/46 / EC sayılı Direktif uyarınca korunmasını

sağlamak için özel hükümler yapılmalıdır.

28. Üye Devletler arasındaki yetkili birimler arasındaki iletişimi iyileştirmek, prosedürlerin zaman sınırlarını azaltmak ya da taleplerin işlenmesini ya da geri çekilmesini kolaylaştıracak ikili düzenlemeler yapılması ya da bu süreç için usullerin oluşturulması yoluyla transferlerin

etkinliğini artırmak amacıyla bu Tüzüğün uygulanması kolaylaştırılabilir.

29. 343/2003 Sayılı Tüzüğün (EC) oluşturduğu sorumlu Üye Devletin belirlenmesine ilişkin

sistem ile bu Tüzükte belirlenen sistem arasındaki süreklilik sağlanmalıdır. Benzer şekilde, bu Tüzük ile Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin 26 Haziran 2013 tarihli ve (AB) 603/2013

sayılı Tüzüğü arasında parmak izlerinin etkili karşılaştırılması için ‘Eurodac’ kurulması

üzerine; üye Devletlerden birinde üçüncü bir ülke vatandaşı ya da vatansız bir kişi tarafından uluslararası koruma başvurusunun incelenmesinden sorumlu Üye Devlet’in belirlenmesine ilişkin kriterleri ve mekanizmaları belirleyen 604/2013 (AB) sayılı Tüzük uyarınca Üye Devletlerin kolluk kuvvetleri ve Europol kolluk kuvvetleri arasında uyum sağlanmalıdır.

30. Eurodac sisteminin 603/2013 Tüzüğü (AB) tarafından belirlenen şekilde işletilmesi bu Tüzüğün uygulanmasını kolaylaştıracaktır.
31. Vize Bilgi Sisteminin (VIS) 767/2008 sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyinin (EC) 767/2008 sayılı Tüzüğü ile belirlenen ve Vize Bilgi Sistemi (VIS) ile ilgili kısa süreli vizelerde Üye Devletler arasında veri değişimi ve özellikle, 21 ve 22. maddelerinin uygulanması, bu Yönetmeliğin uygulanmasını kolaylaştırmalıdır.
32. Bu Yönetmeliğin kapsamına giren kişilerin işlemlerinin yürütülmesine ilişkin olarak, Üye Devletler, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin ilgili içtihadı da dahil olmak üzere, uluslararası hukukun araçları kapsamındaki yükümlülüklerine bağlı kalmaktadırlar.
33. Bu Tüzüğün uygulanması için muntazam koşulların sağlanması amacıyla, uygulama yetkileri Komisyona verilmelidir. Bu yetkilerin, Üye Devletleri tarafindan yerine getirmelerinin kontrol mekanizmalarına ilişkin kural ve genel ilkeleri belirleyen Avrupa Parlamentosu ve

Konseyinin 16 Şubat 2011 tarihli ve 182/2011 sayılı Tüzüğe (AB) uygun olarak kullanılması gerekmektedir. (4).

34. Refakatsiz çocuklara özel bir broşürün yanisira, Dublin / Eurodac üzerinde ortak bir

broşürün; refakatsiz küçükler hakkında ilgili bilgi alışverişi için standart bir formun; küçükler ve bağımlı kişiler hakkında danışma ve bilgi alışverişi için tek tip koşulların; tekdüzen

koşulların hazırlanması ve teslim alınması ve taleplerin geri alınması üzerine sunulması; Kanıt ve koşullu delillerin ilgili unsurlarının iki listesi ve bunların periyodik revizyonu; bir laissez

yolcusunun; transferler ile ilgili bilgi istişaresi ve değişimi için tekdüzen koşulların sağlanması; transferden önce veri alışverişi için standart bir formun; Ortak sağlık sertifikasının; tek bir

koşuldan ve bir kişinin aktarımdan önce bir kişinin sağlık verileri hakkında bilgi alışverişi için pratik düzenlemeler ve taleplerin iletilmesi için güvenli elektronik iletim kanallarının kabul edilmesi için inceleme prosedürü kullanılmalıdır.

35. Tamamlayici maddelerin teminine yonelik olarak, aile uyeleri, kardesler ve refakatsiz kucuklerin (resit olmayan) kimlik tespitinin yapilmasi, kanitlanmis aile baglarinin mevcudiyetinin ortaya koyulmasina iliskin kriterler, refakatsiz bir kucugun bakiminin bir akraba tarafindan ustlenilmesine iliskin degerlendirmeye dair kriterler (bahsekonu kucugun aile uyeleri, kardesleri veya akrabalarinin 1”den fazla uye ulkede kalmasi durumu da dahil olmak uzere), bagimlilik iliskilerinin degerlendirilmesine yonelik unsurlar, bir kisinin,bagimli bir bireyin bakimini ustlenme kapasitesinin degerlendirilmesine iliskin kriterler ve belirli bir zaman icin seyahat edememe durumunun degerlendirilmesinde dikkate alinacak unsurlara iliskin eylemleri uygulama/benimseme yetkisi, AB”nin Fonksiyonlari Anlasmasi”nin (TFEU)
36. maddesi dogrultusunda Komisyon”a verilmelidir.
37. Yetki verilen eylemlerin hazirlanmasi de dahil olmak uzere bu duzenlemenin uygulanmasinda Komisyon, digerlerinin yanisira ilgili ulusal otoritelerden uzmanlarla gorusmelerde
38. 343/2003 sayili duzenlemenin uygulanmasina dair detayli kurallar 1560/2003 sayili duzenlemede belirtilmistir. 1560/2003 sayili duzenlemenin kesin hukumleri, gerek aciklik ilkesi gerekse daha genel bir amaca hizmet edebilecegi dusuncesiyle bu duzenleme kapsamina dahil edilmelidir. Özellikle bu duzenlemenin bir maddesinin uygulanmasinda uye ulkeler arasinda olusacak ihtilafa bir cozum bulunabilmesi icin genel bir mekanizmanin bulunmasi, gerek uye ulkeler gerek ilgili basvurucular acisindan onemlidir. Boylelikle, insani hukumlere iliskin ihtilaflarin cozumu icin 1560/2003 sayili duzenlemede temin edilen mekanizmanin bu duzenlemenin bunyesine katilmasi ve kapsaminin bu duzenlemenin tamamina uyarlanmasi gerekcelendirilmistir.

38. Bu duzenlemenin uygulanmasinin etkin bir sekilde takip edilebilmesi icin duzenli araliklarla degerlendirmesi
39. Bu duzenleme temel haklara saygi duymakta ve ozellikle AB Temel Haklar Sarti”nda kabul edilen ilkelere uymaktadir. Bu duzenleme ozellikle, ilgili Sart”in (AB Temel Haklar Sarti)

siginma hakkini garanti eden 18. maddesi ile bahsekonu Sart”ta kabul edilen 1., 4., 7., 24. ve

47. maddelerin tamamiyla uygulanmasinin saglanmasini amaclar. Dolayisiyla, bu duzenleme bu dogrultuda uygulanmalidir.
48. Bu duzenlemenin amacinin, bir ucuncu ulke vatandasi ya da tabiyetsiz bir kisi tarafindan uluslararasi koruma amaciyla uye ulkelerden birinde yapilan bir basvurunun incelenmesinden sorumlu uye devletin belirlenmesine iliskin kriterler ve mekanizmalarin tesisi olmasi ve bunun uye ulkeler tarafindan yeterli derecede basarilamayacak olmasi nedeniyle, ayrica konunun kapsami acisindan Birlik seviyesinde daha iyi sonuc elde edilebilecegi de goz onune alinarak, Birlik AB

Anlasmasi”nin (TEU) 5. maddesinde belirtilen yetki ikamesi prensibi geregince bazi onlemler alabilir. Sozkonusu maddede belirtilen orantililik prensibi dogrultusunda, bu duzenleme, bahsekonu amaci gerceklestirmek icin gerekli olan eylemlerin otesine gecemez.

41. Birlesik Krallik ve Irlanda”nin Ozgurluk, Guvenlik ve Adalet alanindaki pozisyonuna iliskin olarak, TEU ve TFEU”nun ekindeki 21 No”lu Protokolun 3. ve 4a(1). maddeleri geregince, sozkonusu uye ulkeler bu duzenlemenin kabul edilmesi ve uygulanmasinda yer alma isteklerini
42. Danimarka”nin pozisyonuna iliskin olarak, TEU ve TFEU”nun ekindeki 22 No”lu Protokolun
43. ve 2. maddeleri geregince, Danimarka bu duzenlemenin kabul edilmesinde yer almamakta ve bu anlasmanin ve uygulanmasinin Danimarka icin baglayiciligi yoktur.

Amaciyla bu düzelenemyi yapmistir.

Madde 1 Mevzuu

BÖLÜM 1

Mevzuu ve Tanimlar

Bu duzenleme, bir ucuncu ulke vatandasi ya da tabiyetsiz bir kisi tarafindan uluslararasi koruma amaciyla uye ulkelerden birinde yapilan bir basvurunun incelenmesinden sorumlu uye devletin kararlastirilmasina iliskin kriterler ve mekanizmalari belirler.

Madde 2 Tanimlar

Bu duzenlemenin amaclari icin:

(a) “ucuncu ulke vatandasi”, TFEU”nun 20(1) maddesinin anlami cercevesinde Birligin bir vatandasi olmayan ve AB ile yaptigi bir anlasma munasebetiyle bu duzenlemeye dahil olan bir ulkenin bir vatandasi olmayan kisi anlamina gelir.

(b) “uluslararasi koruma icin basvuru”, 2011/95/EU sayili Direktif”in 2(h) maddesinde tanimlandigi uzere, uluslararasi koruma icin basvuru anlamina gelir.

• “Basvurucu”, uluslararasi koruma icin basvuruda bulunmus ve hakkindaki karar nihayete erdirilmemis olan ucuncu ulke vatandasi veya tabiyetsiz kisi anlamina
• “Uluslararasi koruma icin yapilan basvurunun incelenmesi”, bu duzenlemeye gore belirlenecek sorumlu uye ulkeye iliskin prosedurler haric tutulmak uzere, 2013/32/EU ve 2011/95/EU sayili direktifler dogrultusunda yapilan uluslararasi koruma basvurusuna iliskin kural veya karara dair yetkili otortiteler tarafindan yapilan inceleme anlamina

• “Uluslararasi koruma icin yapilan bir basvurunun geri cekilmesi”, 2013/32/EU sayili Direktifle uyumlu olarak, basvurucunun uluslararasi koruma basvurusunu sunmasinin ardindan baslatilan prosedurlerin, basvurucu tarafindan acikca veya ustu kapali (sozsuz) bicimde sonlandirilmasini iceren eylemler anlamina
• “Uluslararasi korumadan faydalanan kisi”, 2011/95/EU Direktifinde tanimlandigi uzere, uluslararasi koruma verilmis/saglanmis ucuncu ulke vatandasi veya tabiyetsiz kisi anlamina
• “Aile uyeleri”, ailenin kaynak ulkede varligini surdurdugu goz onune alinarak, basvurucunun uye ulke topraklarinda bulunan asagidaki aile uyelerini ifade eder:

• Basvurucunun esi, veya -ucuncu ulke vatandalarina yonelik olarak uye ulke yasa ve uygulamalarinin evli olmayan ciftleri evli ciftler gibi degerlendirmesi sonucunda- basvurucunun evlilik olmaksizin duzenli bir iliskiye sahip oldugu hayat arkadasi,
• Basvurucunun ilk resmi talebinde belirtilen ciftin kucuk cocuklari (Evlilik disi dogmasi veya ulusal kanunlar icerisinde evlat edinmis olmasi onemsenmeksizin, bahsedilen kucuk cocuklarin evlenmemis olmasi )
• Basvurucunun resit olmayan bekar birisi olmasi halinde, basvurucunun babasi, annesi veya basvurucudan sorumlu baska bir yetiskin (Sozkonusu yetiskinin bulundugu uye ulkenin kanun veya uygulamalarina bagli olarak),
• Uluslararasi koruma saglanmis kisinin resit olmayan bekar birisi olmasi halinde, basvurucunun babasi, annesi veya basvurucudan sorumlu baska bir yetiskin (Sozkonusu yetiskinin bulundugu uye ulkenin kanun veya uygulamalarina bagli olarak),

(h) “Akraba”, basvurucunun uye ulke topraklarinda bulunan teyzesi/halasi, amcasi/dayisi veya buyukanne/buyukbabasi anlamina gelir. (Basvurucunun evlilik disi dogmasi veya ulusal kanunlar icerisinde evlat edinmis olmasi onemsenmez.)

• “Kucuk (resit olmayan kisi)” 18 yasin altindaki ucuncu ülke vatandasi veya tabiyetsiz kisi anlamina
• “Refakatsiz kucuk”, ilgili uye ulke kanunlari ve uygulamalarina gore kendisinden sorumlu bir yetiskinin refakati olmaksizin uye ulke topraklarina ulasan kucuk (resit olmayan kisi) anlamina
• “Temsilci”, kucugun cikarlarinin en iyi sekilde gozetilmesi ve gerekli oldugu durumlarda kucuk icin fiili ehliyet kullanilmasi amaciyla, bu duzenlemede belirtilen sureclerde kucuge yardimci olmak ve temsil etmek icin yetkili birimler tarafindan atanan kisi veya organzasyon anlamina gelir. Temsilci olarak bir organizasyonun atanmasi durumunda, bu duzenlemeye uygun olarak bahsekonu organizasyon, kucuk adina gorevlerini yerine getirmesi amaciyla bir kisiyi
• “Oturum belgesi” uye ulke otoriteleri tarafindan cikarilan ve bir ucuncu ulke vatandasi veya tabiyetsiz kisiye kendi topraklari icerisinde kalmasi icin onay veren yetki belgesi anlamina gelir. Sozkonusu belgelere, gecici koruma uygulamalari kapsaminda veya azil emrinin uygulanmasini engelleyen kosullarin daha fazla uygulanamayacagi durumlarda bahsekonu kisilerin uye ulke topraklarinda kalmasina izin veren yetki belgeleri dahil olmakla birlikte; sorumlu uye ulkenin belirlenmesi icin gerekli olan periyotta veya uluslararasi koruma/oturum izni icin yapilan bir basvurunun incelenmesi surecinde verilen vizeler ve oturum belgeleri bu kapsama
• “Vize”, belirli bir uye ulkede veya diger uye ulkelerde gecis veya planli kalis amaciyla giris yapmak icin zorunlu olan, sozkonusu uye ulkeye ait yetki belgesi veya karar anlamina gelir. Vizenin mahiyeti asagidaki tanimlara uygun sekilde belirlenebilir:

• “Uzun sureli vize”, uye ulkelerden birisi tarafindan kendi ulusal hukukuna veya Birlik hukukuna uygun olarak olarak cikarilan ve sozkonusu uye ulkede uc aydan fazla kalmak amaciyla giris yapmak icin gerekli olan yetki belgesi veya karar anlamina
• “Kisa sureli vize”, transit gecis veya uye ulkelerden birisi/birkac tanesi/tamaminda kalmak amaciyla gecerliligi uc aydan kisa sureli olmak uzere bir uye ulke tarafindan tarafindan cikarilan yetki belgesi veya karar anlamina gelir. Buna gore, bahsekonu uc aylik

vizenin gecerlilik suresi, uye ulke topraklarina ilk giris tarihinden itibaren alti aylik bir periyot icerisinde sona erer.

• “Havaalani transit vizesi”, bir veya daha fala uye ulke havaalanlarindaki uluslararasi transit bolgelerde gecis (transit) yapmak icin gecerli olan vize anlamina

(n) “Kacis riski”, hukukta tanimlanan objektif kriterler temelinde, bireysel bir vakada transfer surecine konu olan bir basvurucu veya ucuncu ulke vatandasi veya tabiyetsiz kisinin kacabilecegine inanildigina yonelik nedenlerin mevcudiyeti anlamina gelir.

Bölüm       II GENEL ILKELER VE GÜVENLIK

 

Madde 3

Uluslararası koruma başvurusunu inceleme prosedürüne giriş

1. Üye Devletler sınırdan veya transit bölgeler dahil olmak üzere herhangi birinin topraklarında başvuran üçüncü ülke vatandaşı veya vatansız bir kişi tarafından yapilan uluslararası koruma başvurularını incelemekle sorumludur. Başvuru, Bölüm III’te belirtilen kriterlere göre sorumlu olan tek bir Üye Devlet tarafından

2. Sorumlu hiçbir Üye Devletin bu Tüzükte belirtilen kriterlere göre belirlenemedigi yerlerde, uluslararası koruma başvurusunun yapıldığı ilk Üye Devlet basvuruyu incelemeden

sorumludur. Üye Devletteki başvuru sahiplerini transfer edilmesi neticesinde adil-dogru bir koruma basvurusu yapilamayacagi; sığınma prosedüründe sistemik kusurların olacagina dair önemli gerekçeler olmasi halinde ya da insanlık dışı veya aşağılayıcı muamele riski olacagi durumlarda Paragraf 4; Avrupa Birliği Temel Haklar Şartı uyarinca baska bir Üye Devletin, Bölüm III’te belirtilen kriterlere göre sorumlugunun tesbitine yönelik inceleme devam eder. Bölüm III’te belirtilen kriterlere herhangi baska bir üye devlet sorumlu olarak belirlenemezse başvurunun yapıldığı ilk Üye Devlet basvuruyu incelemekten sorumlu sorumlu Üye Devlet

olacaktır.

Madde 4

Bilgiye Ulasim Hakki

1. Madde 20(2)”nin tanimi kapsaminda, uluslararasi koruma icin bir uye ulkede basvuru yapilir yapilmaz ilgili otoriteler, basvuruyu gerceklestiren basvurucuyu bu duzenlemeye iliskin bilgilendirmelidir. Basvurucu özellikle asagidaki hususlarda bilgilendirilmelidir;

• Bu duzenlemenin amaclari ve farkli bir uye ulkede baska bir basvuru yapmanin sonuclari; ayrica, bu duzenleme kapsaminda sorumlu uye ulkenin hangisi olacagina karar verildigi ve uluslararasi koruma basvurusunun incelendigi bir surecte bir uye ulkeden baska bir uye ulkeye gidilmesinin doguracagi sonuclar,
• Sorumlu uye devletin belirlenmesine iliskin kriterler, bir uye ulkede uluslararasi koruma icin yapilan bir basvuru sonucunda sorumlu uye devletin basvurunun gerceklestirildigi uye ulke olabilecegi gercegi de dahil olmak uzere (bu duzenlemede belirtilen bahsekonu kriterlerle ortusmese dahi), surecin farkli adimlarindaki sozkonusu kriterlere iliskin hiyerarsi ve bunlarin ne kadar surecegine iliskin bilgiler,
• madde uyarinca kisisel mulakat sureci ve uye devletlerdeki aile uyeleri, akrabalar veya diger aile iliskilerinin varligina dair bilgi sunma olasiligi ve basvurucunun bu bilgileri hangi yollarla sunabilecegi,
• Transfer kararina itiraz etme olasiligi ve uygulanabilir oldugu durumda transferin durdurulmasi icin basvuruda bulunma,
• Uye devletlerin yetkili makamlarinin, yalniyca bu duzenlemedeki yükümlülüklerini yerine getirmek amaciyla basvurucu hakkinda bilgi teatisi yapabilecegi gercegi,
• Basvurucu hakkinda veriye ulasim hakki ve sozkonusu verinin hatali olmasi durumunda duzeltilmesini, kanunsuzca elde edildigi durumlarda silinmesini talep etme hakki. Ayrica, maddede bahsedilen yetkililer ile kisisel verinin korunmasina iliskin iddialari dinlemeyle

sorumlu ulusal veri koruma otoritetelerine ait iletisim bilgileri bilgileri de dahil olmak uzere, bahsekonu haklarin kullanilmasina iliskin prosedurler,

2. Birinci paragrafta bahsekonu bilgiler basvurucunun anladigi veya makul derecede anladiginin dusunuldugu bir dilde yazili olarak temin edilmelidir. Uye ulkeler, bu amac icin ucuncu paragrafa uygun olarak hazirlanan ortak brosuru

Basvurucunun tam olarak anlamasinin gerekli oldugu durumlarda, 5. maddede deginilen kisisel mulakat ornek alinarak bilgiler sözlü olarak iletilmelidir.

2. Komisyon, uygulama eylemlerinin de yardimiyla, bu maddenin en ayindan birinci paragrafindaki bilgileri de iceren ortak bir brosür ve refakatsiz kucukler icin de ozel bir brosur hazirlamalidir. Anilan ortak brosur ayrica, 603/2013 sayili AB duzenlemesinin uygulanmasina iliskin bilgiler ve özellikle basvurucuya ait verilerin Eurodac icerisinde kullanilma amacini da icermelidir. Sözkonusu ortak brosür, üye ülkelerin kendi topraklarindaki spesifik bilgileri ekleyebilecegi sekilde hazirlanmalidir. Bahsekonu uygulama eylemleri, bu duzenlemenin 44(2). maddesinde deginilen uygulama prosedurlerine uygun olarak benimsenmelidir.

Madde 5 Kisisel Mülakat

1. Sorumlu üye ülkenin belirlenmesi surecinin kolaylastirilmasi adina, karar verici üye ülke basvurucuyla kisisel bir mulakat gerceklestirmelidir. Mülakat ayrica, 4. maddeye uygun olarak basvurucuya iletilen bilgilerin tam olarak anlasilmasina imkan

2. Kisisel mülakat asagidaki durumlarda atlanabilir (yapilmayabilir):

(a) Basvurucunun kacmasi; veya

(b) 4. maddede bahsekonu bilgilerin alinmasi, basvurucunun sorumlu uye ulkenin belirlenmesine dair ilgili bilgileri farkli yollarla saglamasi. Basvurucunun 26 (1). madde geregince sorumlu üye ülkeye transfer edilmesi karari alinmadan önce, mülakati atlayan (yapmayan) üye ülke basvurucuya, sorumlu üye ülkenin dogru bir sekilde belirlenmesiyle alakali tüm ilave bilgileri sunmak icin imkan vermelidir.

3. Kisisel mülakatin zamanlica gerceklestirilmesi ve her halükarda, basvurucunun 26 (1). madde geregince sorumlu üye ülkeye transfer edilmesi karari alinmadan önce
4. Kisisel mülakat basvurucunun anladigi veya makul derecede anladiginin dusunuldugu ve iletisim kurabildigi bir dilde gerceklestirilmelidir. Gerekli olmasi halinde, üye ülke, basvurucu ile mülakati gerceklestiren kisi arasinda uygun iletisimi mumkun kilan bir tercuman yardimina basvurmalidir.
5. Kisisel mülakat, uygun mahremiyetin temin edildigi kosullarda gerceklesmelidir. Mulakat, ulusal kanunla belirlenmis nitelikli bir kisi tarafindan

6.Üye ülke, en azindan basvurucu tarafindan mülakat sirasinda verilen temel bilgileri iceren yazili bir ozet temin etmelidir. Bu özet bir rapor seklinde veya standart formatta olabilir.

Üye ülke, basvurucunun ve/veya basvurucuyu temsil eden hukuki danisman veya avukatin sozkonusu özete yamanlica ulasimini garanti etmelidir.

Madde 6

Reşit olmayan kücükler için verilen teminatlar

1. Bu Yönetmelikte öngörülmüş olan tüm usuller bakımından, çocuğun yüksek menfaati üye devletler için öncelikli bir husustur.

2. Üye Devletler, bir temsilcinin bu Yönetmelikte öngörülmüş olan tüm usullere göre refakatsiz küçüklere yardimci olmayi garanti eder. Temsilci, bu Yönetmeliğe göre yapılan işlemler sırasında resit olmayan kücügün menfaatlerini gözeten nitelik ve uzmanlığa

sahip olmalidir. Bu temsilci, refakatsiz reşit olmayanlar için özel dosyalar da dahil olmak üzere, başvuranın dosyasındaki ilgili belgelerin içeriğine erişebilir.

Bu paragraf, 2013/32 / AB sayılı Direktifin 25 inci maddesindeki ilgili hükümlere halel getirmez.

3. Çocuğun en iyi çıkarlarını değerlendirirken, Üye Devletler birbirleriyle yakından işbirliği yapacak ve özellikle aşağıdaki faktörleri dikkate alacaktır:

Her Üye Devlet, 2013/32 / AB sayılı Direktifte belirtilen kurallar ve güvenlik önlemlerin uyarinca, başvuru sahibini güvenli üçüncü bir ülkeye gönderme hakkını saklı tutacaktır.

• aile birleşimi olasılıkları;
• minörün esenliği ve toplumsal gelişimi;
• güvenlik ve güvenlik hususları, özellikle küçüklerin insan kaçakçılığının bir mağduru olma riski bulunduğu durumlarda;
• küçüklerin yaşına ve olgunluğuna uygun görüşleri.

4. Madde 8’in uygulanması amacıyla, refakatsiz küçüklerin uluslararası koruma talebinde bulunduğu Üye Devlet, çocuğun en iyi çıkarlarını koruma amaciyla mümkün olan en kısa sürede Üye Devletlerin topraklarındaki refakatsiz küçüklerin aile üyelerini, kardeşlerini veya akrabalarını belirlemek için uygun önlemleri almalari

Bu amaçla, Üye Devlet, uluslararası veya diğer ilgili organizasyonların yardımını talep edebilir ve minörün bu tür organizasyonların takip hizmetlerine erişimini kolaylaştırabilir. Refakatsiz reşit olmayan çocuklarla ilgili talepleri ele alan 35. maddede belirtilen yetkili makamların personeli, reşit olmayanların özel ihtiyaçları konusunda uygun eğitimi almalı ve almaya devam etmelidir.

5. Komisyon, bu Maddenin 4. paragrafı uyarınca başka bir Üye Devletin topraklarında yaşayan refakatsiz küçüklerin aile üyelerini, kardeşlerini veya akrabalarını belirlenmesini

kolaylaştırılması amacıyla, Üye Devletler arasında ilgili bilgilerin verilmesi alis verisini kabul eder. Uygulanan fiiller Madde 44 (2) ‘de belirtilen inceleme prosedürüne uygun olmalidir.

Madde 7

Kriterler Hiyerarsisi

BÖLÜM III

Sorumlu Üye Ülkenin Belirlenmesi icin Kriterler

1. Üye ülkenin belirlenmesine iliskin kriterler bu bölümde aciklanan düzen icerisinde

2. Bu bölümde düzenlenen kriterlere uygun olarak, sorumlu ülke, basvurucunun uluslararasi koruma basvurusunu ilk olarak hangi üye ülkede yaptigi durumu temel alinarak

3. 8, 10 ve 16. maddelerde bahsekonu kriterlerin uygulanmasi dikkate alindiginda, üye ülkelerin, bir üye ülke topraginda basvurucunun aile üyeleri, akrabalari veya diger ailevi iliskilerinin varligini gosteren her türlü delili, sirasiyla 22 ve 25. maddelere uygun olarak, sozkonusu delilin baska bir üye ülkenin sorumlulugu üzerine alma talebini kabul etmesinden veya ilgili kisiyi geri almasindan önce olusturulmasi kosuluyla göz önünde bulundurmasi; ve basvurucunun uluslararasi koruma icin yaptigi gecmis basvurularin asila iliskin ilk karara konu olmadigini degerlendirmesi

Madde 8

Resit olmayan kücükler

1. Başvuru sahibinin refakatsiz küçük olduğu durumlarda, refakatsiz küçüklerin bir aile üyesi veya bir kardeşinin legal olarak bulundugu üye Devlet, kücüklerin yarari öncelikle gözetilmesi nedeniyle

2. Başvuru sahibi refakatsiz bir kücükse başka bir Üye Devlet’te yasal olarak bulunan ve

kendisine bakabileceği bir akrabasi olmasi durumunda, ve akrabasinin kücüge bakabilmesi durumunda, akrabalarin bulundugu üye devlet iltica sürecinden sorumludur, refakatsiz

kücügü ve akrabasini cocugun faydasini gözeterek birlestirmelidir.

3. Paragraf 1 ve 2’de belirtilen aile üyeleri, kardeşler veya akrabalar birden fazla Üye Devlet’te kaldıklarında, sorumlu Üye Devlet, refakatsiz küçüklerin menfaati doğrultusunda karar verilir.

4. Paragraf 1 ve 2’de belirtilen bir aile üyesi, bir kardeş veya bir akrabanın yokluğunda, refakatsiz küçüklerin iltica başvurusu yaptığı üye devlet kücüklerin cikarlari geregi iltica islemlerinden

Madde 9

Uluslararası koruma sahibi olan aile üyeleri

Ailenin daha önce menşei ülkesinde oluşup oluşmadığına bakılmaksızın, bir Üye Devlet’te bir uluslararası koruma basvurusu neticesinde ikamet etmesine izin verilen bir aile üyesi

olduğunda, ilticasi kabul edilmis akrabanin bulundugu Üye Devlet bu başvuruyu incelemekle yükümlüdür; ilgili kişilerin yazılı olarak bunu dile getirmesi şartıyla.

Madde 10

Uluslararası koruma başvurusunda bulunan aile bireyleri

Başvuru sahibi baska bir Üye Devlet’te iltica basvurusu yapmis, başvurusu hakkinda henüz bir ilk karara varilmamis bir aile üyesi bulunuyorsa; iltica basvurusu yapilan bu Üye Devlet iltica başvurusunu incelemekle yükümlüdür; ilgili kişiler arzularını yazılı olarak ifade etmeleri gerekmektedir.

Madde 11

Aile Prosedürü

Birden fazla aile üyesi ve / veya küçük evli olmayan kardeş, eş zamanlı olarak ayni ülkeye ya da sorumlu üye devletin belirlenmesi procedürlerini saglayacak kadar yeterli yakin tarihlerde farkli üye ülekelere iltica basvuru yaptigi durumlarda sorumlu devletin belirlenmesinde asagidaki kriterler uygulanacaktir;

1. tüm aile fertlerinin ve / veya küçük evlenmemiş kardeşlerin uluslararası korunma başvurularını inceleme sorumluluğu, kriterlere göre aile fertlerinden cogunlugunun bulundugu Üye Devlete
2. bu olmadigi durumlarda aile fertlerinden en yasli olanin bulundugu üye Devlet kişilerin başvurularını incelemekle yükümlüdür.

Madde 12

Oturma izini veya vizeler meselesi

1. Başvuru yapan kişinin oturum belgesi hangi ülkede ise o üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür.

2. Başvuru yapan kişinin vizesi hangi ülkede ise o üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür bunun tek istisnasi Yürütmeliğin 8. Maddesinde belirtildiği gibi vize bir üye ülke adına başka bir ülkede hazırlandığı durumardır. Bu durumlarda temsil edilen Üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür.

3. Başvuru yapan kişinin birden fazla üye ülkeden oturum belgesi yada vizesi olduğu

durumlarda başvuruyu değerlendirme sorumluluğunun hangi ülkede olduğuna şu şekilde karar verilir: (a) Hangi Üye ülkenin oturum belgesi daha uzun süreli oturum hakkı

sağlıyorsa veya iki oturumun süresinin de aynı olduğu durumlarda oturum tarihi süresi en son biten ülke; (b) aynı kategoriden birden fazla vize olduğu durumlarda vize geçerlilik

süresi en son dolan ülke; (c) vize kategorileri farklı ise, en uzun geçerliliği olan vizeyi veren ülke veya vize süresinin de aynı olduğu durumlarda vize tarihi en son dolan ülke.

4. Başvuru sahibinin son iki yıl içinde geçerliliği dolmuş bir yada birden çok oturum belgesi varsa yada son altı ay içinde geçerliliği dolmuş bir yada birden fazla vizesi varsa yani onun bir üye ülkeye girmesini sağlayacak vizesi olduysa ve ülkeden ayrılmadıysa 1, 2 ve 3. maddeler

uygulanır. Başvuru sahibinin iki yıldan daha eski bir tarihte içinde geçerliliği dolmuş bir yada

birden çok oturum belgesi varsa yada altı Aydan daha eski bir tarihte geçerliliği dolmuş bir yada birden çok vizesi varsa yani onun bir üye ülkeye girmesini sağlayacak vizesi olduysa ve ülkeden ayrılmadıysa başvuru yapılan Üye ülke uluslararası koruma talebini

değerlendirmekle yükümlüdür.

5. Oturum belgesi yada vize gerçek olmayan, uydurma belgeler yada sahte bir kimlik üzerine verildiyse bile bu üye ülkenin sorumluluğunu ortadan kaldırmaz. Fakat vize yada oturum belgesini veren üye ülke sahtekarlığın vize verildikten sonra yapıldığını ispatlarsa üye ülkenin yükümlülüğü ortadan

Madde 13

Giriş ve-veya Kalış

1. Yürütmeliğin 22(3) maddesinde belirtildiği gibi bu Yürütmeliğin (EU) No 603/2013 maddesinde de belirtilmiştir, delil ve şartların ispatı ile başvuruyu yapan kişinin bir üye

ülkenin sınırını kanunsuz bir şekilde deniz, kara yada hava yoluyla geçtiyse yada üçüncü bir ülkeden geldiyse giriş yapılan Üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür. Bu sorumluluk kanunsuz sınır geçişinden 12 ay sonra ortadan kalkar.

2. Bir Üye ülkenin yükümlülüğü bu maddenin birinci paragrafında bahsedildiği gibi ortadan kalkmışsa, Yürütmeliğin 22(3) maddesinde belirtildiği gibi, delil ve şartlar— kişi üye bir ülkeye kanunsuz girdi veya hangi şartlarda girdiği tespit edilemiyorsa — ve sığınma başvurusu yapmadan önce üye ülkede aralıksız en az 5 ay yaşadıysa, bu Üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür. Başvuruyu yapan kişi en az beş aydır birden çok üye

ülkede yaşadıysa, en son yaşadığı üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür.

Madde 14

Vize muafiyeti ile giriş

1. Üçüncü bir ülkenin vatandaşı yada vatansız bir kişi vize muafiyeti olan bir üye ülkeye girerse bu üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür.

2. Üçüncü bir ülkenin vatandaşı yada vatansız olan kişi eğer vizeden muaf olduğu başka bir üye ülkeye koruma talebinde bulunduysa Paragraf 1’de bahsedilen prensipler uygulanmaz. Bu durumda, başvuru yapılan ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür.

Madde 15

Bir hava alanının uluslararası geçiş bölgesinde yapılan başvuru

Üçüncü bir ülkenin vatandaşı yada vatansız bir kişi bir üye ülkenin hava alanının

uluslararası geçiş bölgesinde sığınma başvurusu yaptıysa bu üye ülke uluslararası koruma talebini değerlendirmekle yükümlüdür.

Bölüm IV

Bakmakla yükmlü olunan kisiler ve istege (takdire) bagli kosullar

 

Madde 16

Bakmakla yükmlü olunan kisiler

1. Başvuran kişi , hamile ,yeni doğan bebek , ciddi seviyede hasta ,yaşlı yada özürlü ise ve bu nedenlerle ötürü bakıma muhtaç ise ve bakacak kişiler bu kişilerin çocuğu, kardeşi , ebeveyni olup üye ülkelerde resmi oturumları olan kişilerse , üye ülkeler başvuruyu yapan kişileri bu kişilerle normal olarak birleştirirler.Bu birleşimin şartı

– bu çocuk , kardeş veya ebeveynin kendi ülkelerinde aile bağlarının mevcut olması

-bakacak olan çocuk , kardeş veya ebeveynin bakmakla yükümlü oldukları kişileri bakabilecek durumda olmaları ve bu bakacak olduklarını ifade eden isteklerini yazılı olarak belirtmelidir.

2. Birinci paragrafta sözü edilen çocuk , kardeş veya ebeveyn üye ülkelerde resmi oturumu olan bir kişiyse ve başvuran kişi de bu ülkede olmayıp başka bir ülkede ise sorumlu olan üye ülke resmi oturumu olan çocuk , kardeş veya ebeveynin yaşadığı ülkedir. Bunun istisnası

başvuran kişinin sağlık nedenleriyle, belirli bir süreliğine üye ülkeye yolculuk yapamama durumudur.Bu durumda sorumlu olan üye ülke bu kişinin halen mevcut olduğu ülkedir. Bu ülke çocuk , kardeş veya ebeveyni kendi ülkesine getirmek zorunda değildir.

3. Komisyon , bahse konu kişinin belirli bir süreliğine yolculuk yapamayacağını tesbit etmek için, bakacak kişinin bakım yapabilecek kapasitede olup olmadığını tesbit için gerekli kriterleri , aile bağının varlığını tesbite yönelik kriterleri ve bakım yükümlülüğünü doğuran bağın tesbiti

konularında Madde 45e uygun olarak gerekli iş ve işlemleri yapmakla yetkilendirilmiştir.

4. Komisyon, üye ülkeler arasında bilgi alışverişi ve karşılıklı danışma için gerekli birleşik şartları , anlaşma maddelerini uygulama suretiyle sağlayacaktır. Bu uygulama maddeleri 44(2) Maddede işaret edilen inceleme prosedürüne uygun olarak kabul

Madde 17

istege (takdire) bagli kosullar

1. Madde 3(1)in istisnası olarak bu Düzenlemede yeralan kriterlere göre incelenmesi

sorumluluk alanına girmemiş olsa da her üye ülke üçüncü bir ülke vatandaşı tarafından yada vatansız bir kişi tarafından yapılmış bir uluslararası koruma başvurusunu incelemeye karar verebilir. Bu paragrafta bahse konu uluslararası başvuruyu incelemeye karar veren üye ülke Sorumlu üye ülke haline gelecektir ve bu sorumluluğun gerektirdiği zorunlulukları yerine getirecektir.Bu ülke 18. Madde 1560/2003 Nolu düzenleme gereğince kurulan DUBLINET Elektronik iletişim networkünü kullanarak

-sorumlu olmuş önceki üye ülkeyi,

-sorumlu olacak ülkeyi belirleyecek prosedürü uygulayan üye ülkeyi, -sorumlu olması yada geri alması talep edilen ülkeyi,

-ve başvuran kişiyi bilgilendirecektir.

BÖLÜM V

SORUMLU DEVLETİN YÜKÜMLÜLÜKLERİ

 

Madde 18

Sorumlu Devletin Yükümlülükleri

Bu regülasyon altında sorumlu devlet;

• Madde 21, 22 ve 29’da belirtilen şartlar altında başka bir üye devletteki başvurucuyu üstlenmekle yükümlüdür.
• Madde 23, 24, 25 ve 29’da belirtilen şartlar altında başka bir üye ülkede bulunup veya başka bir üye ülke toprağında herhangi bir oturum belgesi olmaksızın bulunup,

başvurusu inceleme halinde olan başvurucuyu geri bırakmakla yükümlüdür.

• Madde 23, 24, 25 ve 29’da belirtilen şartlar altında, inceleme safhasındaki başvurusunu geri çekip başka bir üye ülkeye başvuran üçüncü bir ülke vatandaşını veya vatansızı veya başka bir üye ülke toprağında oturum belgesi olmaksızın bulunanı geri bırakmakla yükümlüdür.
• Madde 23, 24, 25 ve 29’da belirtilen şartlar altında, başvurusu reddedilmiş olup, başka bir üye ülkeye başvuran üçüncü ülke vatandaşını veya vatansızı veya başka bir üye

ülke toprağında oturum belgesi olmaksızın bulunanı geri bırakmakla yükümlüdür.

1. Paragraf 1(a) ve (b)’nin alanına giren durumlarda sorumlu üye ülke başvurucu tarafından uluslararası koruma için yapılan başvuruyu inceleyecek ve sonuçlandıracaktır.

Paragraf 1(c)’nin alanına giren durumlarda başvurucunun ilk derecede makamda henüz bir karar alınmadan başvurusunu geri çekmesi nedeniyle sorumlu ülke incelemeyi

durdurmasının ardından başvurucunun başvurusunun tamamlanmasını isteme hakkını saklı tutar veya 2103/32/EU sayılı direktifte belirtildiği şekliyle bir devam başvurusu niteliği taşımaksızın uluslararası koruma başvurusu yapma hakkını saklı tutar. Bu

durumlarda üye devletler başvuru incelemesinin tamamlanmasını temin edecektir.

Paragraf 1(d)’nin alanına giren, başvurucunun başvurusunun yalnızca birinci derece makamında reddedildiği durumlarda sorumlu üye devlet ilgili kişinin direktif 2013/32/EU madde 46 çerçevesinde etkin bir çözüm aramasına veya aramış olmasına imkan sağlayacaktır.

Madde 19

Sorumlulukların Sona Ermesi

1. Üye devlet başvurucuya bir oturum belgesi düzenlemesi durumunda madde 18(1)’ de yer alan yükümlülükler bu üye devlete geçecektir.

2. Bir başvurucuyu veya madde 18(1)(c) veya (d) kapsamına giren bir kişiyi bir üye devletin, üstlenmesi veya geri bırakması istendiğinde, üye devlet, ilgili kişinin sorumlu devlet tarafından düzenlenmiş geçerli bir oturum belgesine sahip olmaksızın üye devletlerin

bölgelerini en az üç ay süreyle terk ettiğini ispatlayabildiği durumlarda, üye devletin Madde 18(1)’de sıralanan yükümlülükleri sona erer.

İlk paragrafta sözügeçen yokluk mühletinin (en az 3 ay) ardından yapılan bir başvuru, yeni bir başvuru olarak değerlendirilir ve sorumlu üye devlet için yeni bir karar verme prosedürüne sebebiyet verir.

3. Bir başvurucuyu veya madde 18(1)(c) veya (d) kapsamına giren bir kişiyi bir üye devletin, geri bırakması istendiğinde, üye devlet, ilgili kişinin üye devletin bölgesini başvurunun geri çekilmesi veya reddedilmesinin ardından çıkarılan bir dönüş kararı veya çıkarma emri

uyarınca terk ettiğini ispatlayabildiği durumlarda 18(1)(c) veya (d) kapsamındaki yükümlülükleri sona erer.

Çıkarma işleminin ardından yapılan bir başvuru, yeni bir başvuru olarak değerlendirilir ve sorumlu üye devlet için yeni bir karar verme prosedürüne sebebiyet verir.

BÖLÜM VI

ÜSTLENME VE GERİ BIRAKMA PROSEDÜRLERİ

 

KISIM 1

Prosedürün Başlangıcı

 

Madde 20

Prosedürün Başlangıcı

1. Sorumlu devletin karar verme süreci üye devletlerin birinde uluslararası koruma için bir başvuru yapılmasıyla başlar.

2. Uluslararası koruma için yapılan bir başvuru, başvurucu tarafından bir formun veya yetkililer tarafından hazırlanan bir raporun konuyla ilgili mercilere ulaştırılmasıyla gerçekleşmiş sayılır. Başvurunun yazılı olarak yapılmadığı durumlarda, niyet beyanı ile raporun hazırlanması arasında geçen süre mümkün olduğunca kısa tutulmalıdır.

3. Bu regulasyon çerçevesinde başvurucuya eşlik eden ve aile üyesi şartlarını sağlayan küçük başvurucu aile bireyinden ayrı tutulamaz ve sorumlu üye devletin uluslar arası koruma başvurusu incelemesinde küçük bireysel olarak başvurucu olmasa bile dikkate

alınacaktır. Bu hususta küçüğün küçüğü en üst düzeyde menfaatine olacak yöntem esas alınacaktır. Aynı usul çocuk üye devlet topraklarına geldikten sonra doğduğunda da

geçerlidir. Üye devlet tarafından sorumluluklarını üstlenmek için yeni bir prosedüre ihtiyaç duyulmayacaktır.

4. Uluslar arası koruma için bir üye devletin yetkili makamları nezdinde başka üye devletin sınırların içindeki bir başvurucu tarafından yapılan bir başvuruda hangi üye devletin

sorumlu olacağına başvurucunun mevcut bulunduğu üye devlet karar verecektir.

Başvuruyu kabul eden üye devlet, gecikmeksizin diğer devleti konu hakkında bilgilendirecek ve bu regulasyon metninde uluslar arası koruma için başvurulan üye devlet olarak adlandırılacaktır.

Başvurucu yazılı olarak karar verici üye ülke ve bu kararın geçerlilik tarihi hakkında bilgilendirilecektir.

5. Başka bir üye devlette oturum belgesi olmaksızın bulunan veya başka bir üye ülkedeki ilk başvurusunu sorumlu devletin belirlenmesi aşamasındayken geri çekerek başvuru yapan başvurucu madde 23, 24,25 ve 29’da belirtilen şartlarda sorumlu üye ülkenin belirlenmesi sürecinin tamamlanması amacıyla uluslar arası koruma başvurusunun ilk kez yapıldığı üye ülke tarafından geri alınacaktır.

Sorumlu üye ülkenin belirlenmesi sürecini tamamlaması talep edilen üye ülke, başvurucunun bu zaman zarfında üye ülkelerin sınırlarını en az 3 ay süreyle terk

ettiğini veya başka bir üye ülkeden koruma belgesi temin ettiğini ispatlaması halinde bu yükümlülük sona erecektir.

İkinci alt paragrafta belirtilen yokluk süresinin ardında yapılan bir başvuru yeni bir başvuru olarak değerlendirilecektir ve sorumlu üye devletin belirlenmesi için yeni bir prosedürüne sebebiyet verir.

Madde 21

Üstlenme talebi sunumu

KISIM 2

Üstlenme Talepleri için Prosedürler

1. Uluslar arası koruma başvurusu yapılan bir üye devlet, başvuruyu başka bir üye devletin incelemesi gerektiği kanaatine varırsa en kısa sürede ve her halükarda madde 20(2) belirtildiği şekliyle yapılan başvurudan itibaren 3 ay içerisinde diğer üye ülkenin

başvurucunun sorumluluğunu üstlenmesini talep edebilir.

İlk alt paragrafta yer alan bilgiye karşın bir 603/2013 sayılı regulasyonun 14. Maddesi

uyarınca alınan veride bir Eurodac eşleşmesi (parmak izi) halinde bu regulasyonun 15(2) maddesi uyarınca talep, Eurodac eşleşmesinden itibaren iki ay içerisinde gönderilmelidir.

Üstlenme talebinin birinci ve ikinci alt paragraflarda yer alan sürelerde iletilmemesi halinde uluslar arası koruma başvurusunu inceleme sorumluluğu başvurunun yapıldığı üye devlette olacaktır.

2. Giriş veya kalma izninin reddedilmesi, yasadışı kalma sonucu tutuklanma veya çıkarma emrinin uygulanması hallerinin ardından yapılan Uluslar arası koruma başvurusu

durumlarında üstlenme talebinde bulunan üye devlet verilecek cevabın çabuklaştırılmasını talep edebilir.

Çabuklaştırma talebi aciliyet gerektiren durumun nedenlerini beyan etmeli ve cevabın ne kadar sürede beklendiğini belirtmelidir. Bu süre en az 1 hafta olacaktır.

3. 1 ve 2 nolu paragraflarda bahsekonu başka bir üye ülke tarafında Üstlenme talepleri Standart bir form kullanılarak yapılmalı ve kanıtlar ile madde 22(3)’te açıklanan iki

listede sıralanan dolaylı delilleri ve/veya başvurucunun ifadesinden ilgili hususları talepte bulunulan üye ülke makamlarını bu regulasyonda yer alan kriteler çerçevesinde sorumlu olup olmadığı hususunda kontrol etmelerine imkan sağlayacak biçimde içermelidir.

Komisyon, sorumluluğu üstlenme taleplerinin hazırlanması ve sunumunda yürütme aracılığıyla yeknesaklığın sağlayacaktır.

Madde 22

Ödeme isteğini cevaplama

1. Talep edilen Üye Devlet gerekli kontrolleri yapar ve talebin alınmasından sonra iki ay içerisinde başvurucunun sorumluluğunu üstlenmeyi isteme ilişkin kararını

2. Üye devletin belirlenmesi prosedüründe, kanıtlardan sorumlu unsurlar ve ikinci derece detaylara haiz veriler kullanılır.

3. Komisyon, bu fıkranın (a) ve (b) bentlerinde belirtilen kriterlere uygun olarak, ispat ve koşullu delillerin ilgili unsurlarını belirten iki listeyi periyodik olarak uygulayan eylemleri düzenler ve tespit eder. Bu uygulama eylemleri Madde 44 (2) ‘de belirtilen inceleme prosedürüne uygun olarak

1. Kanıt:
   1. Bu, aksine delil olarak reddedilmediği sürece, bu Tüzüğe göre sorumluluğu belirleyen resmi bir delil anlamına gelir;

44. Üye Devletler, 44. Maddede öngörülen Komiteyi, resmi ispatlar listesinde yer alan tipolojiye uygun olarak, farklı tipteki idari belgelerin modelleri ile sağlayacaktır;

1. İkinci derece kanıt
   1. Bu, belirli durumlarda, kendilerine atfedilen kanıtsal değere göre, refakat edilebilir iken yeterli olabilecek gösterge unsurlarına atıfta bulunur;

1. Uluslararası koruma başvurusunu inceleme sorumluluğuyla ilgili kanıt değerleri, duruma göre değerlendirilecektir.

4. Kanıt gereği, bu Tüzüğün düzgün bir şekilde uygulanması için gerekli olanı aşmamalıdır.

5. Resmi bir kanıt yoksa, talep edilen Üye Devlet, sorumlu kanıtlar tutarlı, doğrulanabilir ve sorumluluğu oluşturmak için yeterince ayrıntılı bir şekilde açıklanırsa, kendi

sorumluluğunu kabul eder.

6. Talepte bulunan Üye Devletin, Madde 21 (2) hükümlerine uygun bir şekilde aciliyetini savunduğu hallerde, talep edilen Üye Ülke talep edilen zaman sınırına uymak için her türlü çabayı gösterecektir. İstisnai durumlarda, bir başvurucunun görevlendirilmesi

talebinin incelenmesinin özellikle karmaşık olduğu durumlarda, talep edilen Üye Devlet, istediği zaman sınırından sonra, ancak bir ay içinde her halükarda cevabını verebilir. Bu

gibi durumlarda, talepte bulunulan Üye Devlet, talep edilen Üye Devlete, başlangıçta talep edilen zaman sınırı içinde bir cevap erteleme kararını bildirmelidir.

7. Paragraf 1’de belirtilen iki aylık süre içerisinde ve paragraf 6’da belirtilen bir aylık süre

içerisinde harekete geçilmemesi, talebi kabul etmekle eşdeğerdir ve uygun düzenlemeleri sağlama yükümlülüğü de dahil olmak üzere, kişinin sorumluluğunu alma yükümlülüğünü gerektirir.

Madde 23

• KISIM

Geri alma talepleri için prosedürler

Talepte bulunan Üye Devlete yeni bir başvuru yapıldığında geri alma talebi göndermek.

1. Madde 18 (1) (b), (c) veya (d) ‘de atıfta bulunulan bir kişinin, uluslararası koruma için yeni bir başvuruda bulunduğu Üye Devlet, Madde 20 (5) ve Madde 18 (1) (b), (c) veya (d)

uyarınca başka bir Üye Devletin sorumlu olduğunu düşünmesi halinde, diğer Üye Devletlerin bu kişiyi geri almasını talep edebilir.

2. Geri alma talebi, 603/2013 sayılı Tüzüğün (AB) 9 (5) Maddesi uyarınca, Eurodac kararı alınmasından itibaren iki ay içinde mümkün olduğu kadar çabuk ve her

halükarda yapılmalıdır.

Geri alma talebi Eurodac sisteminden elde edilen verilerden başka kanıtlara dayanıyorsa, uluslararası koruma başvurusu 20 (2). Maddenin kapsamı dahilinde yapıldığı tarihten itibaren üç ay içinde talep edilen Üye Devlete gönderilecektir.

3. Geri alma talebinin 2. paragrafta belirtilen süreler içerisinde yapılmadığı durumlarda, uluslararası koruma başvurusunun incelenmesi, yeni başvurunun yapıldığı Üye Devlet ile birlikte gerçekleştirilecektir.

4. Geri alma talebi, Madde 22 (3) ‘te belirtilen iki listede açıklandığı standart bir form

kullanılarak yapılacaktır ve ilgili kişinin ifadelerinden ilgili kanıt ve deliller ve / veya talep edilen Üye Devletlerin yetkili makamlarının bu Tüzükte belirtilen kriterlere dayanarak

sorumlu olup olmadıklarını kontrol etmelerine imkan veren ilgili unsurları içerecektir.

Komisyon, uygulama eylemleri yoluyla geri alma taleplerinin hazırlanması ve sunulması için belirli standart şartlar belirleyecektir. Bu uygulama eylemleri Madde 44 (2) ‘de belirtilen inceleme prosedürüne uygun olarak kabul edilecektir.

Madde 24

Talepte bulunan Üye Devlete yeni bir başvuru yapılmadığında geri alma talebi göndermek

1. Ülkesine, Madde 18 (1) (b), (c) veya (d) ‘de atıfta bulunulan bir kişinin, ikametgâh belgesi olmaksızın kaldığı ve uluslararası koruma için yeni bir başvurunun yapılmadığı

hallerde, Üye Devlet, bir başka Üye Devletin Madde 20 (5) ve Madde 18 (1) (b), (c) veya

(d) uyarınca sorumlu olduğunu düşünür ve diğer Üye Devletlerin bu kişiyi geri almasını talep edebilir.

2. Avrupa Parlamentosu ve 16 Aralık 2008 tarihli Konsey Direktifinin, Üye Ülkelerde yasa dışı olarak üçüncü ülke vatandaşlarına geri gönderilmeleri için ortak standartlar ve prosedürler hakkında Madde 6 (2) uyarınca, bir kimsenin ikametgâhı olmayan bir ülkede kalması

durumunda, 603/2013 sayılı Tüzüğün (AB) 17. Maddesi bağlamında Eurodac sistemine başvurulması kararı verilir; bu Yönetmeliğin 18 (1) (b) veya (c) Maddesinde izah edilen şartlara haiz ya da Madde 18 (1) (d) ‘de belirtilen şartları taşıyan bir kişinin geri alınması talebi, uluslararası koruma başvurusu nihai karar ile reddedilmemişse, 603/2013 sayılı Tüzüğün (AB) 17 (5) Maddesi uyarınca, Eurodac kararının alınmasından sonraki iki ay

içinde mümkün olduğu kadar çabuk ve her halükarda yapılmalıdır.

3. Paragraf 2’de belirtilen süreler içerisinde geri alma talebinde bulunulmadığında, ilgili kişinin topraklarında ikametgah belgesi olmadan kaldığı Üye Devlet, bu kişiye yeni bir başvuruda bulunma fırsatı

4. Bu Yönetmeliğin 18 (1) (d) Maddesine atıfta bulunulan ve uluslararası koruma

başvurusu bir Üye Devlette nihai karar ile reddedilen bir kişinin, ikamet belgesi olmayan başka bir Üye Devlet topraklarında olması halinde, sözkonusu Devlet ya eski Üye Devletten ilgili kişiyi geri almasını ya da 2008/115 / EC sayılı Direktif uyarınca bir iade prosedürü gerçekleştirmesini talep edebilir.

İkinci Üye Devlet, eski Üye Devletten ilgili kişiyi geri almasını talep ettiğinde, 2008/115

/ EC sayılı Direktifte belirtilen kurallar geçerli olmayacaktır.

5. Madde 18 (1) (b), (c) veya (d) ‘de bahsi geçen kişinin geri alınması talebi, Madde 22

(3) ‘de iki liste halinde tanımlanan delil ve kanıtları içeren standart bir form ve/veya bu Tüzükte belirtilen kriterlere dayanarak, talep edilen Üye Devlet yetkililerinin kontrol etme imkanı bulduğu bahsekonu kişinin ifadelerinden ilgili unsurları içermelidir.

Komisyon, uygulama eylemleri yoluyla, Madde 22 (3) (a) ve (b) ‘de belirtilen kriterlere

göre ispat ve koşullu delillerin ilgili unsurlarını belirten periyodik olarak iki liste oluşturacak ve gözden geçirecek, geri alma taleplerinin hazırlanması ve sunulması için standart kurallar belirleyecektir. Bu uygulama eylemleri Madde 44 (2) ‘de belirtilen inceleme prosedürüne uygun olarak belirlenecektir.

Madde 25

Geri alma talebinin cevaplanması

1. Talepte bulunulan Üye Devlet gerekli kontrolleri yapacak ve ilgili kişiye mümkün olan en kısa zamanda ve talebin alındığı tarihten itibaren en geç bir ay içinde ilgili kişinin geri

alınması talebiyle ilgili bir karar verecektir. Talep Eurodac sisteminden elde edilen verilere dayanıyorsa, bu süre iki haftaya düşürülür.

2. Paragraf 1’de belirtilen bir aylık süre veya iki haftalık süre içerisinde harekete geçilmemesi, talebi kabul etmekle eşdeğerdir ve varış için uygun düzenlemeleri sağlama yükümlülüğü de dahil olmak üzere ilgili kişiyi geri alma yükümlülüğünü

Madde 26

1. KISIM Önlem usülleri

Transfer (devir) kararının bildirilmesi

1. Talepte bulunulan Üye Devlet, Madde 18 (1) (c) veya (d) ‘de bahsi geçen bir başvuru sahibini veya başka bir kişiyi görevlendirmeyi veya geri almayı kabul ettiği hallerde,

talepte bulunan Üye Devlet, ilgili Üye Devlete iletme kararını ve eğer uluslararası koruma başvurusunu incelemiyorsa bu hususu ilgili kişiye bildirecektir. İlgili kişiyi temsil eden bir

hukuk danışmanı veya başka bir danışman varsa, Üye Devletler, ilgili kişi yerine, bu tür bir hukuk danışmanına veya danışmanına kararı bildirmeyi tercih edebilir ve ya ilgili kişiye bildirebilir.

2. paragrafta belirtilen karar, askıya alma etkisine başvurma hakkı da dahil olmak üzere mevcut yasal yollarla ilgili, geçerli olan zaman sınırları dahilinde, ilgili kişinin nerede ve hangi tarihte yer alması gerektiği hakkında ve bu kişinin kendi imkanlarıyla sorumlu Üye Devlete seyahat edip etmediği hususlarında bilgileri içermelidir.

Üye Devletler, ilgili kişiye, hukuki yardım sağlayabilecek kişi veya kuruluşlara ilişkin bilgiler daha önceden bildirilmemiş ise, 1. paragrafta belirtilen kararla birlikte ilgili kişiye bildirilmesini sağlayacaktır.

3. İlgili kişi bir hukuk danışmanı veya başka bir danışman tarafından desteklenmediğinde veya temsil edilmediğinde, Üye Devletler kararın ana unsurlarını, yasal yollarla ilgili bilgileri ve bu tür hukuk yollarını aramak için geçerli olan zaman sınırlarını içerecek detayları, ilgili kişinin anladığı veya makul olarak anlaması gerektiği bir dilde ilgili

kişiye bildirir.

Madde 27 Çözümler

1. Başvuru sahibi veya Madde 18 (1) (c) veya (d) ‘de belirtilen bir kişi, bir devir kararına karşı temyiz veya inceleme şeklinde, fiilen ve yasaya uygun olarak etkili bir başvuru hakkına

2. Üye Devletler, İlgili kişinin paragraf 1 uyarınca başvuru hakkını kullanabileceği makul bir süre sağlayacaktır.

Madde 28

 

Madde 29

 

Madde 30

 

Madde 31

 

1.

2. Aktarılan Üye Devlet, iç hukuka uygun olarak, aktarılacak kişinin haklarını ve acil özel ihtiyaçlarını korumak için gerekli olan her türlü bilgiyi, sözkonusu bilgiler yetkili makamın erişimine açık olması halinde, sorumlu Üye Devlete iletecektir, özellikle aşağıda belirtilen hususları:
3. Gerekli olan herhangi bir acil sağlık bakımı da dahil olmak üzere, transfer edilecek kişinin özel ihtiyaçlarının yeterince karşılanmasını sağlamak için sorumlu Üye Devletin alması gereken herhangi bir acil önlem olup olmadığı;
4. Mümkün olan durumlarda, kabul eden Üye Devletteki aile fertlerinin, akrabalarının veya diğer aile fertleri ve yakınlarının iletişim bilgileri;
5. Çocuklarla ilgili olarak, eğitim durumları hakkındaki bilgiler; d)Başvuranın yaşı hakkındaki değerlendirme.
6. Bu madde kapsamındaki bilgi değişimi, 1560/2003 Sayılı Tüzüğün (EC) 18. Maddesi uyarınca “DubliNet” elektronik haberleşme ağı kurulumu kullanılarak, bu Tüzüğün 35. Maddesi uyarınca Komisyona bildirilen makamlar arasında gerçekleştirilecektir. Paylaşımı yapılan bilgiler sadece bu maddenin 1. fıkrasında belirtilen amaçlar için kullanılmalı ve bu amacın

ötesine geçilmemelidir.

4. Üye Devletler arasında bilgi alışverişini kolaylaştırmak amacıyla, uygulama esasları bağlamında, Komisyon, bu Madde uyarınca gerekli olan verilerin aktarımı için standart bir form hazırlamalıdır. Bu uygulama esasları ,Madde 44 (2) ‘de kaydedilen inceleme usulüne uygun olarak
5. Madde 34 (8) ile (12) ‘de belirtilen kurallar, bilgi alışverişi yapılırken bu Madde uyarınca uygulanmalıdır.

Madde 32

Bir transfer yapılmadan önce sağlık verilerinin değişimi

1.Özellikle özürlü kişiler, yaşlılar, hamileler, küçükler ve işkence, tecavüz veya diğer ciddi psikolojik, fiziksel ve cinsel şiddet biçimlerine maruz kalmış kişilere tıbbi bakım veya tedavi sunmanın temel amacına yönelik olarak Üye Devlet, ulusal hukuka uygun olarak yetkili

makamlarca elde edilebildiği ölçüde, transfer edilecek kişinin özel ihtiyaçlarıyla ilgili, transfer edileceği Üye Devlete, kişinin fiziksel veya zihinsel sağlığı hakkında özel durumlar da dâhil, her türlü sorumlu bilgileri iletmelidir. Bu bilgiler, gerekli belgelerle ortak bir sağlık sertifikasına

eklenerek aktarılmalıdır. Sorumlu Üye Devlet, özellikle özel ihtiyaç duyulan gerekli tıbbi bakım da dahil olmak üzere, bu özel ihtiyaçların yeterince ele alınmasını sağlamalıdır.

Komisyon, uygulama esasları yoluyla ortak sağlık sertifikasını hazırlar. Bu uygulama esasları Madde 44 (2) ‘de kayıtlı inceleme usulüne uygun olarak belirlenir.

2. Aktarım yapan Üye Devlet, paragraf l’de belirtilen bilgileri, başvuru sahibinin yada temsilcisinin açık rızasını aldıktan sonra, yalnızca başvurucunun aktarıldığı Üye Devlete iletir. Başvuru sahibinin yaşamsal çıkarlarını korumak için bu tür bir bilgi aktarımın gerekli olduğu ancak ancak başvuru sahibinin ya da temsilcisinin fiziki ya da yasal olarak rıza beyanında bulunmaya uygun olmadığı koşullarda Aktarım yapan Üye Devlet, sözkonusu

bilgileri başvurucunun aktarıldığı Üye Devlete iletir. Bu gibi hayati durumlarda onay vermeyi reddetmek de dahil olmak üzere rıza yokluğu, devir için bir engel teşkil etmeyecektir.

3. Paragraf 1’de atıfta bulunulan kişisel sağlık verilerinin işlenmesi, ulusal yasalar veya

ulusal yetkili makamlar tarafından belirlenen kurallar altında, mesleki gizlilik yükümlülüğüne tabi olan bir sağlık uzmanı veya eşdeğer bir profesyonel gizlilik yükümlülüğüne tabi başka bir yetkili tarafından gerçekleştirilmelidir.

4. Bu Maddeye göre bilgi değişimi yalnızca sağlık çalışanları veya 3. paragrafta belirtilen diğer kişiler arasında gerçekleştirilecektir. Paylaşımı yapılan bilgi sadece paragraf 1’de belirtilen amaçlar için kullanılmalı ve daha fazla işlenmemelidir.
5. Komisyon, uygulama esasları yoluyla, bu Maddenin 1. paragrafında belirtilen bilgilerin değiş tokuş edilmesi için standart şartlar ve uygulamaya dönük düzenlemeler belirlemelidir. Bu

uygulama esasları Madde 44 (2) ‘de kayıtlı tetkik usulüne uygun olarak belirlenmelidir.

6. Madde 34 (8) ile (12) ‘de belirtilen kurallar, bu Madde uyarınca bilgi alışverişinde uygulanır.

Madde 33

Erken uyarı, hazırlık ve kriz yönetimi için bir mekanizma

1.Özellikle, EASO tarafından 439/2010 Sayılı Tüzük (AB) uyarınca toplanan bilgilere dayanarak, Komisyon, bu Tüzüğün uygulanmasının, ya bir Üye Devletin sığınma sistemine belirli bir baskıya maruz kalmaya yönelik önemli bir riske ve / veya bir Üye Devletin iltica sisteminin işleyişindeki sorunlara bağlı olarak tehlikeye girebileceğini tespit eder, EASO ile işbirliği içinde, bu Üye Devlete önleyici bir eylem planı hazırlamaya davet ederek tavsiyelerde bulunur.

İlgili Üye Devlet, uluslararası koruma için başvuruda bulunan kişilerin temel haklarının korunmasını sağlarken, sığınma sisteminin işleyişindeki baskı ve / veya sorunların

üstesinden gelmek için bir önleyici eylem planı sunma niyetinde olan Konsey ve Komisyonu bilgilendirmelidir.

Bir Üye Devlet, kendi tedbir ve girişimleriyle, bir önleyici eylem planı ve bu eylem planının revizyonlarını hazırlayabilir. Bir Üye Devlet, önleyici bir eylem planı hazırlarken, Komisyonun, diğer Üye Devletlerin, EASO’nun ve diğer ilgili birlik kurumlarının yardımını talep edebilir.

2. Önleyici bir eylem planının hazırlandığı hallerde, ilgili Üye Devlet hazırladığı önleyici eylem planını ve uygulanmasını Konsey ve Komisyon’a düzenli olarak sunacak verapor edecektir. Komisyon, daha sonra önleyici eylem planının kilit unsurlarını Avrupa Parlamentosu’na bildirecektir. Komisyon, sözkonusu eylem planının uygulanmasına ilişkin raporları Konseye

sunacak ve Avrupa Parlamentosu’na uygulanmasına ilişkin raporları iletecektir.

İlgili Üye Devlet, sığınma sistemi üzerindeki belirli bir baskı durumunun üstesinden gelmek

veya tespit edilen eksikliklerin, durumun kötüye gitmesinden önce ele alınmasını sağlamak için gerekli tüm tedbirleri alacaktır. Önleyici eylem planının, bir Üye Devletin iltica sistemi üzerinde belirli bir baskıya yönelmeyi amaçlayan önlemleri içerdiği durumlarda; Komisyon, Avrupa Parlamentosu’na ve Konseye bildirmeden önce EASO’nun tavsiyesini arar.

3. Komisyonun, EASO’nun analizine dayanarak, önleyici eylem planının uygulanmasının tespit edilen eksiklikleri gidermediği veya Üye Devletteki sığınma durumunun ciddi bir riski olduğu ve ilgili bir önleyici eylem planı ile telafi edilmesi muhtemel olmayan bir krize dönüşmesi durumunda, Komisyon, EASO ile işbirliği halinde, ilgili Üye Devletten bir kriz yönetimi eylem planı hazırlamasını ve gerektiğinde revizyonlarını talep edebilir. Kriz yönetimi eylem planı,

tüm süreç boyunca, Birliğin iltica müktesebatına, özellikle de uluslararası koruma için başvuranların temel haklarına uyulmasını teminat altına alır.

Bir kriz yönetimi eylem planı hazırlama talebinin ardından, ilgili Üye Devlet, Komisyon ve EASO ile işbirliği halinde, en kısa zamanda ve en geç üç ay içinde talebi yerine getirir.

İlgili Üye Devlet, kriz yönetimi eylem planını sunacak ve en az üç ayda bir Komisyona ve EASO gibi diğer ilgili paydaşlara uygun şekilde yerine getirilmesi hususunda rapor verecektir.

Komisyon, Avrupa Parlamentosu ve Konseyi kriz yönetimi eylem planının olası revizyonları ve uygulanması hususunda bilgilendirecektir. Bu raporlarda, ilgili Üye Devlet, kriz yönetimi eylem planına uyumu izlemek için, prosedürün uzunluğu, gözaltı koşulları ve başvuru sahiplerinin girişine ilişkin kabul kapasitesi gibi verileri rapor edecektir.

4. Konsey, bu maddede belirtilen erken uyarı, hazırlık ve kriz yönetimi sürecinin tamamı boyunca durumu yakından izleyecek ve daha fazla bilgi talep edebilecek; özellikle bir Üye Devletin önleyici eylem planı ya da gerekirse bir kriz yönetimi eylem planı oluşturmasına ilişkin ihtiyaç duyulan hallerde durumun aciliyeti ve ciddiyeti dolayısıyla siyasi rehberlik

sağlayabilecektir. Avrupa Parlamentosu ve Konsey, tüm süreç boyunca, uygun gördükleri her türlü dayanışma tedbirini tartışabilir ve sağlayabilir.

VII. BÖLÜM

İDARİ İŞBİRLİĞİ

Madde 34

Bilgi Paylaşımı

1. Her Üye Devlet, herhangi bir Üye Devlete, başvuru sahibiyle ilgili kişisel bilgileri aşağıdaki şekilde uygun, ilgili ve aşırı olmayan biçimde iletecektir:
2. Sorumlu Üye Devletin belirlenmesi;
3. uluslararası koruma başvurusunu incelemek;
4. bu Yönetmelik kapsamında doğan herhangi bir yükümlülüğü
5. Paragraf 1’de belirtilen bilgiler sadece aşağıdakileri kapsayabilir:
6. Başvuru sahibinin kişisel bilgileri ve gerektiğinde aile fertleri, akrabaları veya diğer aile ilişkileri (tam adı ve uygun olduğu hallerde, eski adı; takma adlar veya mahlaslar; milliyet, şimdiki ve eski; doğum tarihi ve yeri);
7. kimlik ve seyahat belgeleri (referanslar, geçerlilik, yayın tarihi, yayınlayan makam, görev yeri, );
8. 603/2013 sayılı Yönetmeliğe (AB) uygun olarak işlenen parmak izleri de dahil olmak üzere, başvuru sahibinin kimliğinin oluşturulması için gerekli olan diğer bilgiler;
9. ikamet yerleri ve seyahat güzergahları;
10. ikamet dokümanları veya üye ülke tarafından verilen vizeler;
11. başvurunun yapıldığı yer;
12. Daha önce yapıldıysa herhangi bir uluslararası koruma başvurusunun yapıldığı tarih, mevcut başvurunun yapıldığı tarih, işlemlerde ulaşılan aşama ve varsa alınan
13. Ayrıca, uluslararası koruma başvurusunun incelenmesi şartıyla, Sorumlu Üye Devlet, başka bir Üye Devletten, başvurucunun başvurusunu hangi gerekçeye dayandırdığına ve başvuranla ilgili alınan kararların gerekçesine dair bilgi vermesini isteyebilir. Diğer Üye Devlet, kendisine iletilen talebe, bu bilgilerin iletişiminin ilgili kişinin ve ya başkalarının temel çıkarları, özgürlükleri ve temel haklarının korunmasına zarar vermesi muhtemel ise, cevap vermeyi reddedebilir. Her halükarda, talep edilen bilgilerin iletilmesi, talepte bulunan Üye Devlet

tarafından elde edilen uluslararası koruma için başvuranın yazılı onayına tabi olacaktır. Bu durumda, başvuru sahibi onayını verdiği belirli bilgilerin neler olduğunu bilmelidir.

4. Herhangi bir bilgi talebi sadece bireysel uluslararası koruma talebi için yapılan başvuru bağlamında gönderilmelidir. Talepte bulunulan üye devlet, başvuru sahiplerinin Üye Devletlerin topraklarına girdiği yollar ve araçlarla ilgili güvenilir kaynaklardan ya da

başvuranın ifadelerine dayanarak, ifadelerin doğrulanabilir kısmından ilgili bilgileri içeren

kanıtları, temel aldığı gerekçelerle birlikte amacının Üye Devletin sorumluluğunu taşıyabilecek bir kriter olup olmadığını ortaya koymalıdır. Güvenilir kaynaklardan bu tür ilgili bilgilerin, bu Yönetmelik kapsamındaki bir Üye Devletin sorumluluğunu ve yeterliliğini belirlemek için tek başına yeterli olmadığı, ancak bireysel başvuru sahibiyle ilgili diğer göstergelerin

değerlendirilmesine katkıda bulunabileceği anlaşılmaktadır. (Bu paragrafın tercümesinde zorlandım, paragrafı yanlış anlamış ve anlamından çok farklı çevirmiş olabilirim, tekrardan kontrol edilmesi faydalı olacaktır. “Any request for information shall only be sent in the

context of an individual application for international protection. It shall set out the grounds on which it is based and, where its purpose is to check whether there is a criterion that is likely to entail the responsibility of the requested Member State, shall state on what evidence, including relevant information from reliable sources on the ways and means by which applicants enter the territories of the Member States, or on what specific and verifiable part

of the applicant’s statements it is based. It is understood that such relevant information from reliable sources is not in itself sufficient to determine the responsibility and the competence of a Member State under this Regulation, but it may contribute to the evaluation of other

indications relating to an individual applicant.”)

5. Talep edilen Üye Devlet, beş hafta içinde cevap vermek zorundadır. Cevap verme sürecinde yaşanacak herhangi bir gecikme, usulüne uygun olarak gerekçelendirilmelidir. Beş haftalık süre sınırına uyulmaması, talep edilen Üye Devletin cevap verme yükümlülüğünü ortadan kaldırmaz. Talep edilen Üye Devlet tarafından yürütülen araştırma, maksimum süre sınırına uymayıp,

sorumlu olduğunu gösteren bilgileri saklı tutarsa, adıgeçen Üye Devlet, 21,

23 ve 24. maddelerde öngörülen süre sınırlarının sona ermesini, ücret talep etme veya geri alma talebine uymayı reddetmek için bir neden olarak kullanamaz. Bu durumda, 21, 23 ve 24 üncü maddelerde öngörülen zaman dilimi veya geri alma talebinin sunulması için

öngörülen süre sınırları, talep edilen Üye Devlet tarafından verilen cevaptaki gecikmeye eşdeğer bir süre kadar uzatılır.

6. Bilgi değişimi, bir Üye Devletin talebi üzerine ve yalnızca, ataması her bir Üye Devlet tarafından Madde 35 (1) uyarınca, Komisyona iletilen makamlar arasında gerçekleştirilir.
7. Taraflar arasında aktarımı yapılan bilgiler sadece paragraf 1’de belirtilen amaçlar için kullanılabilir. Her Üye Devlette, bu bilgiler, alıcı otoritenin yetkisine ve türüne bağlı

olarak, aşağıda belirtilen esaslar uyarınca sadece yetkili makamlara, mahkemelere ve yargıçlara bildirilir:

1. sorumlu Üye Devletin belirlenmesi;
2. uluslararası koruma başvurusunu incelemek;
3. bu Yönetmelik kapsamında doğan herhangi bir yükümlülüğü
4. Bilgileri ileten Üye Devlet, bilgilerin doğru ve güncel olmasını sağlamalıdır. Üye Devlet doğru olmayan veya iletilmemesi gereken bilgileri ilettiğini bildirirse, alıcı Üye Devletler derhal bilgilendirilecektir. Üye Devletler bu yanlış bilgileri düzeltmek ya da silmek zorundadırlar.
5. Başvuran, kendisi ile ilgili olarak işlenen herhangi bir verinin talebi üzerine bilgilendirilme hakkına sahip olacaktır.

Başvuru sahibi, bu Yönetmeliğin ya da 95/46 / EC sayılı Direktifin ihlali durumunda, özellikle eksik ya da yanlış olduğu için bu verilerin işlendiğini tespit ederse, düzeltme ya da sildirme hakkına sahip olacaktır.

Verileri düzelten veya silen yetkili makam, uygunluğuna göre, bilgiyi ileten veya alan Üye Devleti bilgilendirecektir.

Başvuran, kendisine ilişkin verilerin düzeltilmesi veya silinmesi hakkını reddeden Üye Devletten, yetkili makamlar, mahkemeler ya da hâkimlikler nezdinde şikayette

bulunma hakkına sahip olacaktır.

10. İlgili her bir Üye Devlette, ilgili kişinin ve / veya bir kaydın münferit dosyasında, değiştirilen bilginin iletilmesi ve alınmasıyla ilgili bir kayıt tutulacaktır.
11. (Üye ülkeler arasında) alışverişi yapılan bilgi, öngörülen amaçlar için gerekli olan süreyi aşmayacak bir süre için saklanacaktır.
12. Verilerin otomatik olarak işlenmediği veya bir dosyada yer almadığı veya kayda girilmediği durumlarda, her Üye Devlet, bu Madde’ye uyumu sağlamak için etkili

kontrollerle uygun önlemleri alır.

Madde 35

Yetkili makamlar ve kaynaklar

1. Her Üye Devlet, bu Tüzük kapsamında ortaya çıkan yükümlülükleri yerine getirmekten sorumlu özel makamları ve oluşabilecek değişiklikleri, geciktirmeden Komisyona bildirimde bulunacaktır. Üye Devletler, bu makamların görevlerini yerine getirmek için gerekli kaynaklara sahip olmasını ve özellikle öngörülen süre zarfında bilgi taleplerine

cevap vermesini, talepleri işleme almasını ve başvuru sahiplerinin başvurularını geri çekme taleplerini gerçekleştirebilmesini sağlamalıdır.

2. Komisyon, paragraf 1’de atıfta bulunulan makamların bir listesini Avrupa Birliği Resmi Gazetesinde kamuoyuna yayınlayacaktır. Değişiklikler olması ihtimaline karşın, Komisyon yılda bir kez güncellenmiş bir liste yayınlayacaktır.
3. Paragraf 1’de atıfta bulunulan yetkililer, bu Tüzüğün uygulanmasına ilişkin gerekli eğitimi alacaklardır.
4. Komisyon, uygulama eylemleri yoluyla, paragraf 1’de atıfta bulunulan makamlar arasında talepleri, cevapları ve yazılı tüm yazışmaları iletmek ve göndericinin otomatik olarak elektronik bir teslimat kanıtı almasını sağlamak için, güvenli elektronik iletim kanalları kuracaktır. Bu uygulama esasları, Madde 44 (2) ‘de belirtilen inceleme prosedürüne uygun olarak

Madde 36

İdari Düzenlemeler

1. Üye Devletler, iki taraflı olarak, uygulamalarını kolaylaştırmak ve etkinliğini artırmak

için, bu Yönetmeliğin uygulanmasının pratik ayrıntılarına ilişkin olarak kendi aralarında idari düzenlemeler yapabilirler. Bu tür düzenlemeler aşağıdaki maddelerle ilgili olabilir:

1. İrtibat görevlilerinin değişimi;
2. Prosedürlerin sadeleştirilmesi ve iletim ile ilgili zaman sınırlarının kısaltılması ve başvuru sahiplerinin görevlendirilmesi veya geri alınması taleplerinin
3. Üye Devletler ayrıca 343/2003 sayılı Tüzük (EC) kapsamında imzalanan idari düzenlemeleri de yerine

Bu düzenlemeler, Yönetmelikle uyumlu olmadığı takdirde, ilgili Üye Devletler, gözlemlenen uyuşmazlıkları ortadan kaldıracak şekilde düzenlemeleri değiştirecektir.

3. Paragraf 1 (b) ‘de belirtilen herhangi bir düzenlemeyi sonuçlandırmadan veya değiştirmeden önce, ilgili Üye Devletler, Tüzük ile düzenlemenin uyumluluğuna ilişkin olarak Komisyona danışacaktır.

4. Eğer Komisyon 1 (b) paragrafında atıfta bulunulan düzenlemelerin bu Tüzük ile uyumsuz olduğunu değerlendirirse, makul bir süre içinde ilgili Üye Devletleri haberdar edecektir. Üye Devletler, ilgili uyuşmazlıkları ortadan kaldıracak şekilde makul bir süre içinde ilgili

düzenlemeyi değiştirmek için gerekli tüm adımları atacaktır.

5. Üye Devletler, paragraf 1’de atıfta bulunulan tüm düzenlemeleri, bunların feshini veya bunlara ilişkin değişiklikleri Komisyon’a

BÖLÜM VIII

UZLAŞMA

Madde 37 Uzlaşma

1. Üye Devletlerin, bu Yönetmeliğin uygulanmasıyla ilgili herhangi bir konuda ortaya çıkan bir anlaşmazlığı çözemediği hallerde, 2. paragrafta öngörülen uzlaşma prosedürüne

başvurabilirler.

2. Uzlaşma prosedürü, Üye Devletlerden birinden, 44. Madde’nin oluşturduğu Komite Başkanı’na itirazda bulunan bir talep ile başlatılır. Uzlaşma prosedürünü kullanmayı kabul ederek ilgili Üye Devletler, önerilen çözümü en iyi şekilde ele almayı taahhüt

Komite Başkanı, konuyla ilgisi olmayan üç farklı Üye Devletten Komite’nin üç üyesini,

uzlaşmacı olarak atayacaktır. Komite Başkanı tarafından atanan üyeler, tarafların iddialarını yazılı veya sözlü olarak alacak, yapılan değerlendirmenin neticesinde, gerek görülürse bir

oylama da yapıldıktan sonra, bir ay içerisinde bir çözüm önerecektir.

Tartışmaya Komite Başkanı veya yardımcısı başkanlık eder, kendi görüşünü öne sürebilir, ancak, oy kullanamaz.

Taraflarca kabul edilmiş veya reddedilmiş olsun, önerilen çözüm nihai ve geri alınamaz olacaktır.

Madde 38

BÖLÜM IX

GEÇİCİ HÜKÜMLER VE NİHAİ HÜKÜMLER

Veri güvenliği ve veri koruması

Üye Devletler, aktarılan kişisel verilerin güvenliğini sağlamak, özellikle işlenen kişisel verilerin yasalara aykırı veya yetkisiz bir şekilde erişime açık veya açıklanabilir olmasına engel olmak, değiştirilmesini veya kaybolmasını önlemek için gerekli tüm tedbirleri alacaklardır.

Her Üye Devlet, 95/46 / EC sayılı Direktifin 28 (1) Maddesi uyarınca belirlenen ulusal denetim otoritesinin veya yetkililerinin, söz konusu Üye Devlet tarafından sağlanan kişisel verilerin bu Yönetmeliğe uygun olarak işlenmesinin yasallığının, ulusal hukukuna uygunluğunun bağımsız olarak gözetimini sağlayacaktır.

Madde 39 Gizlilik

Üye Devletler, 35. Maddede atıfta bulunulan makamların, işlerinin seyri sırasında elde ettikleri herhangi bir bilgi ile ilgili olarak, ulusal hukukta öngörülen gizlilik kurallarına tabi olduklarının bilincinde olmalıdırlar.

Madde 40 Cezalar

Üye Devletler, işbu Yasaya uygun olarak işlenen verilerin yanlış kullanımının, ulusal yasalara uygun, etkili, orantılı ve caydırıcı nitelikte idari ve / veya ceza gerektiren cezalar dahil olmak üzere cezalarla cezalandırılmasını sağlamak için gerekli önlemleri alacaklardır.

Madde 41

Geçiş Önlemleri

Başvurunun, 49’uncu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen tarihten sonra yapılması halinde, Madde 13 (2) ‘de belirtilen olaylar haricinde, bu Yönetmelik kapsamındaki bir Üye Devletin sorumluluğunu gerektirecek olaylar, bu tarihten önce olsa bile dikkate alınacaktır.

Madde 42

Süre sınırlamalarının hesaplanması

Bu Yönetmelikte belirtilen herhangi bir zaman aralığı aşağıda kayıtlı hususlar meyanında hesaplanır:

1. gün, hafta veya ay cinsinden ifade edilen bir sürenin, bir olayın meydana geldiği

andan veya bir eylemin gerçekleştiği andan itibaren hesaplanacağı durumlarda, olayın meydana geldiği gün veya eylemin gerçekleştiği gün, söz konusu süre içinde

düşmeyecek şekilde sayılmayacaktır;

1. hafta veya ay cinsinden ifade edilen bir süre, sürenin hesaplanacağı olay veya eylemin gerçekleştiği veya meydana geldiği hafta veya ayın kalan gününün veya haftanın aynı gününün sona ermesiyle sona erer. Ay olarak ifade edilen bir süre için, geçerlilik süresinin sona ermesi gereken ay, önceki ay dolmayıp bu aya sarkarsa, bu süre,

sürenin dolacağı ayın son gününün sona ermesi ile sona erer; (süre ay cinsinden Ocak 2’de dolduysa, Ocak 31’e kadar geçerlilik sürer)

1. Zaman sınırları, Cumartesi, Pazar ve ilgili Üye Devletin birinde resmi tatil günlerini de içerecektir.

Madde 43 Bölgesel kapsam

Fransız Cumhuriyeti söz konusu olduğunda, bu Yönetmelik yalnızca Avrupa topraklarına uygulanacaktır (Deniz aşırı toprakları bulunan ülkeler için örnek olarak).

Madde 44 Kurul

1. Komisyon bir komite tarafından desteklenecektir. Bu komite, 182/2011 Sayılı Tüzüğün (AB) amacı dahilinde bir komite olacaktır.

2. Bu fıkraya atıfta bulunulduğunda, 182/2011 sayılı Tüzüğün (AB) 5. Maddesi uygulanacaktır.

Komitenin herhangi bir görüş bildirmediği hallerde, Komisyon taslak uygulama yasasını kabul etmeyecek ve 182/2011 sayılı Tüzüğün (AB) 5 (4) üncü maddesinin üçüncü fıkrası geçerli olacaktır.

Madde 45

Delegasyonun Çalışması

1. Devredilen yetkileri kabul inisiyatifi, bu Madde’de belirtilen şartlar uyarınca Komisyona verilir.

2. 8 (5) ve 16 (3) Maddelerinde belirtilen devredilen yetkileri kabul etme gücü, bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 5 yıllık bir süre için Komisyona verilir. Komisyon, 5 yıllık sürenin bitiminden en geç dokuz ay önce, yetki devri konusunda bir rapor hazırlamalıdır.

Avrupa Parlamentosu veya Konsey böyle bir süreye her dönem bitiminden üç ay geç olmamasına karşı çıkmazsa, yetki devri aynı süre zarfında zımnen uzatılır.

3. 8 (5) ve 16 (3) Maddelerinde belirtilen yetki devri, herhangi bir zamanda Avrupa Parlamentosu veya Konsey tarafından iptal edilebilir. İptal kararı, kararda belirtilen yetki devrine son verir. Kararın Avrupa Birliği Resmi Gazetesinde yayımlanmasını takip eden

gün veya daha sonrası için belirtilen bir tarihte yürürlüğe girecektir. Bu durum, halihazırda yürürlüğe girmiş olan kararların geçerliliğini etkilemez.

4. Komisyon, yetki verilen bir eylemi kabul eder etmez, Avrupa Parlamentosu’na ve Konseye bildirir.

5. 8 (5) ve 16 (3) Maddelerine uygun olarak kabul edilen bir yetki devri, Avrupa Parlamentosu’na ya da Konsey’e bu bildirimin yapılmasını takip eden dört aylık süre içerisinde Avrupa Parlamentosu veya Konsey tarafından Komisyona herhangi bir itirazda bulunulmadığı takdirde ya da bu sürenin sona ermesinden önce, Avrupa Parlamentosu ve Konsey,

Komisyona, itiraz etmeyeceklerini bildirmişse, yürürlüğe girer. Bu süre, Avrupa Parlamentosu veya Konsey inisiyatifiyle iki ay uzatılabilir.

Madde 46

İzleme ve değerlendirme

21 Temmuz 2016 tarihine kadar, Komisyon, bu Tüzüğün uygulanması konusunda Avrupa Parlamentosu’na ve Konseye rapor sunacak ve gerekli hallerde, gerekli değişiklikleri teklif edecektir. Üye Devletler, söz konusu raporun hazırlanması için uygun olan tüm bilgileri, o zaman sınırının sona ermesinden en geç altı ay önce Komisyona iletecektir.

Bu raporu teslim ettikten sonra Komisyon, bu Yönetmeliğin uygulanması konusunda Avrupa Parlamentosu’na ve Konseye, 603/2013 sayılı Tüzüğün (AB) 40. Maddesi ile öngörülen

Eurodac sisteminin uygulanmasına ilişkin raporlarla birlikte bir rapor sunacaktır.

Madde 47

İstatistikler

Avrupa Parlamentosu ve Konseyi’nin 11 Temmuz 2007 tarih ve 862/2007 sayılı Tüzüğü ve uluslararası koruma ile ilgili Topluluk istatistiklerine ilişkin 4 (4) Maddesi uyarınca (1), Üye Devletler, Komisyona (Eurostat), bu Yönetmeliğin ve 1560/2003 sayılı Tüzüğün (EC) uygulanmasına ilişkin istatistikleri iletecektir.

Madde 48

Yürürlükten kaldırma

343/2003 sayılı Tüzük (EC) yürürlükten kaldırılmıştır.

1560/2003 sayılı Tüzüğün (AT) 11 (1), 13, 14 ve 17’nci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlükten kaldırılan Tüzüğe veya Maddelere yapılan atıflar, bu Tüzüğe atıfta bulunacak ve Ek II’deki korelasyon tablosuna göre okunacaktır.

Madde 49

Yürürlüğe giriş ve uygulanabilirlik

Bu Yönetmelik, Avrupa Birliği Resmi Gazetesinde yayımlanmasının yirminci günü yürürlüğe girer.

Yürürlüğe girişten sonraki altıncı ayın ilk gününden itibaren uluslararası koruma başvurularına ve o günden sonra, başvurunun yapıldığı tarih dikkate alınmaksızın, başvuruların işleme

alınması veya geri çekilmesine ilişkin herhangi bir talebe uygulanacaktır. Bu tarihten önce

sunulan uluslararası koruma başvurusunun incelenmesinden sorumlu Üye Devlet, 343/2003 sayılı Tüzük (EC) ‘de belirtilen kriterlere göre belirlenir.

Bu Yönetmelikte yer alan 603/2013 sayılı Tüzük, Avrupa Birliği Direktifi 2013/32 / EU ve 2013/33 / AB Direktifi referansları, 2725/2000 (2) sayılı Tüzüğe atıfta bulunulan

başvuru tarihlerine kadar, sırasıyla 2003/9 / EC (3) ve 2005/85 / EC (4) sayılı Direktife göre yorumlanacaktır.

Bu Tüzük bütünüyle bağlayıcı olacak ve Antlaşmalar uyarınca Üye Devletlerde doğrudan uygulanacaktır.

26 Haziran 2013’te Brüksel’de imzalanmıştır.

For the European Parliament                                                            For the Council

Başkan                                                                                Başkan

1. SCHULZ A. SHATTER

https://drive.google.com/file/d/1Na4NwFB4JEj0wa8n9ILjr8hCrqBlXdKc/view?usp=sharing